سنگینىِ سخن بد

ربیع الأبرار

يا بُنَيَّ، دَحرَجتُ الحِجارَةَ، وقَطَعتُ الصُّخورَ فَلَم أجِد شَيئا أثقَلَ مِن كَلِمَةِ السَّوءِ، تَرسَخُ فِي القَلبِ كَما يَرسَخُ الحَديدُ فِي الماءِ.

لقمان گفت: «ای پسرم ! سنگ را غلتاندم و صخره‏ها را پیمودم؛ ولی چیزی سنگین‏تر از سخن بد نیافتم. در دل فرو می‏رود، همان گونه كه آهن در آب فرو می‏رود».

منبع: ربیع الأبرار: ج 2 ص 173.