خستگى براى خدا

امام صادق علیه ‏السلام

كانَ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ عليه السلام شَديدَ الاِجتِهادِ فِي العِبادَةِ؛ نَهارَهُ صائِمٌ ولَيلَهُ قائِمٌ، فَأَضَرَّ ذلِكَ بِجِسمِهِ، فَقُلتُ لَهُ: يا أبَة، كَم هذَا الدُّؤوبُ ؟! فَقالَ: أتَحَبَّبُ إلى رَبّي لَعَلَّهُ يُزلِفُني.

علی بن حسین علیه‏السلام در كار عبادت، بسیار می‏كوشید. روز را روزه‏دار بود و شب را شب‏زنده دار. این كار به بدنش زیان زد. از این رو به او گفتم: «پدر ! این پیوستگی و زحمت دیدن در عبادت تا كی و برای چیست ؟». فرمود: «بدین ترتیب، با پروردگارم دوستی می‏كنم، تا مرا به خود، نزدیك سازد».

منبع: المناقب لابن شهرآشوب: 4 / 155 عن معتب، بحار الأنوار: 46 / 91 / 78.