پرده دل

رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله

إنَّ المؤمنَ إذا أذنَبَ كانَت نُكتَةٌ سَوداءُ في قَلبِهِ، فإن تابَ ونَزَعَ واستَغفَرَ صُقِلَ قَلبُهُ، فإن زاد زَادَت، فذلكَ الرانُ الذي ذَكَرَهُ اللّه ُ في كتابِهِ«كَلَا بَلْ رانَ علی قُلوبِهِم ما كانُوا يَكسِبُونَ»،.

مؤمن هر گاه گناه كند، نقطه ای سیاه در دلش پدید آید. اگر توبه كرد و دست از گناه كشید و آمرزش خواست، دلش از آن لكه سیاه پاك شود، اما اگر بر گناهش افزود، آن نقطه زیاد شود. این همان زنگاری است كه خداوند متعال در كتاب خود از آن یاد كرده و فرموده است:«نه چنین است، بلكه آنچه مرتكب می شدند، زنگار بر دلهایشان بسته است».

منبع: المطففین: 14. / سنن ابن ماجة: 2/1418/4244. / مطفّفین، آیه 14.