موجبات خیر و خوبى امّت

قـالَ النّبِیّ صلی الله علیه و آله

لا تَزالُ هذِهِ الاُمّةُ تَحْتَ يَدِ اللّه ِ وفي كَنَفِهِ ما لَم يُداهِنْ قُرّاؤها اُمَراءَها، ولَم يُزَكِّ عُلَماؤها فُجّارَها، وما لَم يُهَنِّ خِيارُها أشْرارَها، فإذا فَعَلوا ذلكَ رَفَع اللّه ُ عَنْهُمْ يَدَهُ ثُمَّ سَلَّطَ عَلَيْهِمْ جَبابِرَتَهُمْ.

تا زمانی كه قاریان این امّت با فرمانروایانش سازش نكنند و علمای آن گنهكارانش را تبرئه و بی گناه معرفی نكنند و نیكان آنان بدانش را پشتیبانی نكنند، دست خدا بر سر این امّت خواهد بود و در سایه حمایت او به سر خواهند برد. اما چنانچه این كارها را مرتكب شوند، خداوند دست قدرت خود را از سر آنها برخواهد داشت و ستمگرانشان را بر ایشان مسلّط خواهد كرد.

منبع: تنبیه الخواطر: 1/84 وفیه «یزل» بدل «یُزكِّ» وهو تصحیف.