انسان، فراموشكار است

پیامبر صلی الله علیه و آله

اَلدَّيْنُ دَيْنانِ فَمَنْ ماتَ وَ هُوَ يَنْوی قَضاءَهُ فَاَ نَا وَليُّهُ، وَ مَنْ ماتَ وَ لا يَنْوی قَضاءَهُ فَذاكَ الَّذی يُؤْخَذُ مِنْ حَسَناتِهِ، لَيْسَ يَوْمَئِذٍ دينارٌ وَ لا دِرْهَمٌ؛

بدهی، دو نوع است: كسی كه قصد پس دادن بدهی اش را داشته باشد و مرگ، امانش ندهد، [روز قیامت،] من خودم عهده دار كار او هستم؛ امّا كسی كه قصد پس ندادنِ بدهی اش را داشته باشد و بمیرد، [روز قیامت،] در برابر آن بدهی، از كارهای نیك او برداشت می شود؛ چرا كه در آن روز، دینار و دِرهمی در كار نیست.

منبع: نهج الفصاحه، ح 1609.