گناهان بزرگ؟

پیامبر صلی الله علیه و آله

اَ لْـكَبائِرُ تِسْعٌ: اَعْظَمُهُنَّ الاِْشْراكُ بِاللّه ِ عَزَّ وَ جَلَّ، وَ قَتْلُ النَّفْسِ الْمُؤْمِنَةِ، وَ اَكْلُ الرِّبا، وَ اَكْلُ مالِ الْيَـتيمِ، وَ قَذْفُ الْمُحْصَنَةِ، وَ الْفَرارُ مِنَ الزَّحْفِ وَ عُقوقُ الْوالِدَيْنِ، وَ اسْتِحْلالُ الْبَيْتِ الحَرامِ، وَ السِّحْرُ فَمَنْ لَقیَ اللّه َ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هُوَ بَری ءٌ مِنْهُنَّ كانَ مَعی فی جَنَّةٍ مَصاريعُها مِنْ ذَهَبٍ؛

گناهان بزرگ، نُه تاست: شریك قائل شدن برای خدای عزّ و جلّ ـ كه بزرگ ترینِ آنهاست ـ و كشتن مؤمن و رباخواری و خوردن مال یتیم و تهمت زدن به زن پاك دامن و فرار از میدان جهاد و بی احترامی به پدر و مادر و بی حرمتی به خانه خدا و جادوگری. هر كس پاك از این نُه گناه، خدای ـ عزّ و جلّ ـ را دیدار كند، با من در بهشت خواهد بود كه درهای آن از طلاست.

منبع: بحار الأنوار، ج 77، ص 170، ح 7.