حـكمت احـكام

مِن خُطبَتِها علیهاالسلام

فَجَعَلَ اللّه ُ الاْءيمانَ تَطْهيرا لَكُمْ مِنَ الشِّركِ وَالصَّلاةَ تَنْزيها لَكُمْ عَنِ الْكِبْرِ وَ الزَّكاةَ تَزْكِيَةً لِلنَّفْسِ وَنَماءً فِی الرِّزْقِ وَ الصِّيامَ تَثْبيتا لِلاِْخْلاصِ وَ الْحَجَّ تَشْييدا لِلّدينِ وَ الْعَدْلَ تَنْسيقا لِلْقُلُوبِ وَ طاعَتَنا نِظاما لِلْمِلَّةِ وَ اِمامَتَنا اَمانا لِلْفُرْقَةِ وَ الْجِهادَ عِزّا لِلاِْسْلامِ وَالصَّبْرَ مَعُونَةً عَلَی اسْتيجابِ الْأَجْرِ وَالْأمْرَ بِالْمَعْرُوفِ مَصْلَحَةً لِلْعامَّةِ وَ....

... پس خدای متعال ایمان را برای پاك نمودن شما از شرك، و نماز را برای دور نمودنتان از كبر، وزكات را برای تزكیه نفس و توسعه روزی، و روزه را برای استواری اخلاص، و حج را برای پایداری دین، و عدالت ورزی را برای هماهنگی دلها، و فرمانبرداری از ما را برای نظم جامعه، و رهبری ما را سبب امنیت از پراكندگی، و جهاد را برای عزّت بخشی اسلام، و بردباری در برابر مشكلات را كمكی در بدست آوردن پاداش، و امر به معروف را برای اصلاح جامعه قرار داد.

منبع: بخشى از خطبه بزرگ، احتجاج، ج 1: 134.