هر كه زن زیبایى را ببیند

الإمامُ علیٌّ علیه السلام

إذا رأی أحَدُكُمُ امرأةً تُعجِبُهُ فلْيَأْتِ أهلَهُ؛ فإنَّ عِندَ أهلهِ مِثلَ ما رأی، ولا يَجعَلَنَّ لِلشَّيطانِ إلی قَلبِهِ سَبيلاً، وليَصرِفْ بَصَرَهُ عَنها، فإن لَم تَكُنْ لَهُ زَوجَةٌ فَلْيُصَلِّ رَكعَتَينِ ويَحمَدِ اللّه َ كثيرا، ويُصَلّي علَی النَّبيِّ وآلِهِ، ثُمّ ليَسألِ اللّه َ مِن فَضلِهِ فإنّهُ يُبيحُ لَهُ برأفتِهِ ما يُغنيهِ.

هرگاه فردی از شما زنی را دید و از او خوشش آمد، برود و با همسر خود همبستر شود؛ زیرا نظیر آنچه دیده است در همسر خود او نیز هست. و هرگز شیطان را به دل خود راه ندهد و چشم خود را از آن زن برگرداند. اگر زن ندارد دو ركعت نماز بخواند و بسیار حمد خدا گوید و بر پیامبر و آل او صلوات فرستد و آنگاه از خداوند مسألت كند كه از فضل خویش عطایش فرماید. خداوند از روی مهر و رأفت خود نیاز او را برطرف خواهد ساخت.

منبع: بحار الأنوار: 10 / 115 / 1.