وصف فرشتگان

الإمامُ علیٌّ علیه السلام

ـ في صفَةِ الملائكةِ ـ: هُم أعلَمُ خَلقِكَ بكَ، وأخوَفُهُم لكَ، وأقرَبُهُم مِنكَ، لَم يَسكُنوا الأصلابَ، ولَم يُضَمَّنوا الأرحامَ، ولَم يُخلَقوا مِن ماءٍ مَهينٍ، ولَم يَتشَعَّبْهُم رَيبُ المَنونِ، وإنّهُم علی مَكانِهِم مِنكَ، ومَنزِلَتِهِم عِندَكَ، واستِجماعِ أهوائهِم فيكَ، وكَثرَةِ طاعَتِهِم لكَ، وقِلَّةِ غَفلَتِهِم عن أمرِكَ، لَو عايَنوا كُنهَ ما خَفِيَ علَيهِم مِنكَ لَحَقَّروا أعمالَهُم.

ـ در وصف فرشتگان ـ فرمود: آنان داناترین آفریدگانت به تو هستند و ترسانترین آنها از تو و نزدیكترینشان به تو. در پشتها [ی نرینگان]نبوده و در زهدان ها جای نداشته اند. از آبی پست آفریده نشده اند و حوادث روزگار آنها را پریشان نساخته است. آنان با همه مقام و منزلتی كه نزد تو دارند و با اینكه همه وجودشان عشق به توست و با وجود طاعت بسیارشان از تو و كمی غفلتشان از امر تو، اگر حقیقت و كنه آنچه را كه از تو بر آنان پوشیده است مشاهده كنند، بی گمان اعمال خود را كوچك خواهند شمرد.

منبع: نهج البلاغة: الخطبة 109.