زبان كلید خوبی ها و بدی ها

پیامبر صلی الله علیه و آله

27 يُؤْتی بِاَحَدٍ يَوْمَ الْقيامَةِ يوقَفُ بَيْنَ يَدَیِ اللّه ِ وَيُدْفَعُ إِلَيْهِ كِتابُهُ فَلايَریحَسَناتِهِ فَيَقولُ: اِلهی لَيْسَ هذا كِتابی فَاِنّی لا اَری فيها طاعَتی! فَيُقالُ لَهُ: اِنَّ رَبَّكَلا يَضِلُّ وَ لايَنْسی ذَهَبَ عَمَلُكَ بِاغْتيابِ النّاسِ ثُمَّ يُؤْتی بِآخَرَ وَيُدْفَعُ اِلَيْهِ كِتابُهُ فَيَریفيهِ طاعاتٍ كَثيرَةً فَيَقولُ: اِلهی ما هذا كِتابی فَاِنّی ما عَمِلْتُ هذِهِ الطّاعاتِ فَيُقالُ: لاَِنَّفُلانا اغْتابَكَ فَدُفِعَتْ حَسَناتُهُ اِلَيْكَ؛

روز قیامت فردی را می آورند و او را در پیشگاه خداوند نگه می دارند و كارنامه اشرا به او می دهند، اما حسنات خود را در آن نمی بیند. عرض می كند: الهی! اینكارنامه من نیست! زیرا من در آن طاعات خود را نمی بینم! به او گفته می شود: پروردگار تو نه خطا می كند و نه فراموش. عمل تو به سبب غیبت كردن از مردمبر باد رفت. سپس مرد دیگری را می آورند و كارنامه اش را به او می دهند. در آنطاعت بسیاری را مشاهده می كند. عرض می كند: الهی! این كارنامه من نیست! زیرامن این طاعات را بجا نیاورده ام! گفته می شود: فلانی از تو غیبت كرد، حسنات اوبه تو داده شد.

منبع: جامع الاخبار، ص 412