عوامل به وجود آمدن شكّ

الإمام علیّ علیه السلام

لا تَرتابُوا فَتَشُكُّوا، ولا تَشُكُّوافَتَكفرُوا، ولا تُرَخِّصُوا لِأنفُسِكُم فَتُدهِنوا.

تردید (شبهه) به خود راه ندهید كه گرفتار شكّ می شوید،و شك نكنید كه به كفر گرفتار می آیید، و به نفْسهای خود رخصت ندهید كه در این صورت [در دین] سهل انگار می شوید.

منبع: بحار الأنوار: 2/54/24. / در شرح مولى محمّد صالح مازندرانى بر اصول كافى، ذیل این حدیث، آورده است: ارتیاب به معناى تشویش و اضطراب، سوء ظن و بد گمانى، و به معناى شكّ آمده است. و شاید مراد این باشد كه خویشتن را به واسطه اندیشیدن در شبهات و تخیّلاتى كه معارض حق هستند، دچار تشویش و اضطراب فكرى نكنید زیرا این امر به شك كردن در حق مى انجامد. وجوه دیگرى نیز ذكر كرده است كه علاقه مندان را به كتاب یاد شده ارجاع مى دهیم.