فضیلت دعا

الإمامُ علیٌّ علیه السلام

ـ في وَصِيَّتِهِ لِابنِهِ الحَسَنِ عليهالسلام ـ: اِعلَمْ أنَّ الَّذي بِيَدِهِ خَزائنُ مَلَكُوتِ الدُّنيا وَالآخِرَةِ قَد أذِنَ لِدُعائكَ، وتَكَفَّلَ لِاءجابَتِكَ، وَأمَرَكَ أن تَسألَهُ لِيُعطِيَكَ، وَهُوَ رَحيمٌ كَريمٌ ،لَم يَجعَلْ بَينَكَ وَبَينَهُ مَن يَحجُبُكَ عَنهُ، وَلَم يُلْجِئْكَ إلی مَن يَشفَعُ لَكَ إلَيهِ... ثُمَّ جَعَلَ في يَدِكَ مَفاتيحَ خَزائنِهِ بِما أذِنَ فيهِ مِن مَسألَتِهِ، فَمَتی شِئتَ استَفتَحتَ بِالدُّعاءِ أبوابَ خَزائنِهِ.

ـ در وصیّت به فرزند خودحسن علیه السلام ـ فرمود: بدان كه آن كسی كه خزاین ملكوت دنیا و آخرت در دست اوست به تو اجازه داده است تا او را بخوانی و اجابت دعای تو را ضمانت كرده و به تو فرمان داده است كه از او بخواهی تا به تو عطا كند و او مهربان و بخشنده است. میان تو و خودش حجابی ننهاده و تو را به آوردن واسطه و میانجی وادار نكرده است... سپس كلیدهای خزائن و گنجینه هایش را كه همان دعا كردن و خواستن از اوست، در اختیار تو نهاده است؛ پس هر گاه تو بخواهی، با دعا كردن درهای گنجینه های او را می گشایی.

منبع: بحار الأنوار: 77/204/1