عاقبت كسى كه مدارا كردن او

الإمام علیّ علیه السلام

ـ مِن كَلامٍ لَهُ يُوَبِّخُ فِيهِ أصحابَهُ ـ: كَم اُداريكُم كَما تُدارَی البِكارُ العَمِدَةُ، وَالثِّيابُ المُتَداعِيَةُ، كُلَّما حِيصَت مِن جانِبٍ تَهَتَّكتْ مِن آخَرَ... و إنّي لَعالِمٌ بِما يُصلِحُكُم ويُقِيمُ أوَدَكُم، ولكِنّي لا أری إصلاحَكُم بِإِفسادِ نَفْسي.

ـ در سخنان خویش در سرزنش اصحابش ـ فرمود: تا چند با شما مانند شتران جوان زخمین پشت و جامه های پوسیده مدارا كنم! جامه هایی كه چون از یك سو آنها را می دوزند از سوی دیگر پاره می شود... من می دانم كه چه چیز شما را اصلاح می كند و كجی و انحراف شما را راست می گرداند، اما من اصلاح شما را با تباه كردن خودم روا نمی دانم.

منبع: نهج البلاغة: الخطبة 69.