پاداش تضرع و انابه به پروردگار

نماز شب و مباهات الهی

عَنِ النَّبِىِّ صلی الله علیه و آله: اِذا قـامَ الْعَبْدُ مِنْ لَذیذِ مَضْـجَعِهِ وَالنُّعـاسُ فِى عَیْنَـیْهِ لِیُـرْضِىَ رَبَّـهُ جَلَّ وَ عَزَّبِصَـلاةِ لَیْلِهِ، بـاهَى اللّهُ بِهِ مَلائِـكَتَهُ، فَقـالَ: اَمـا تَرَوْنَ عَـبْدى هذا، قَدْ قـامَ مِنْ لَذیذِ مَضْـجَعِهِ اِلى صَـلاةٍ لَمْ اَفْـرُضْها عَـلَیْهِ اِشْـهَدُوا اَنِّى قَـدْ غَفَـرْتُ لَهُ. پیامبر اكرم صلى الله علیه و آله فرمود: هنگامى كه انسان از بستر لذتبخش خود برخیزد در حالى كه چشمانش خواب آلوده است براى اینكه با نماز شبش پروردگار خود را خوشنود كند، خداوند در مقابل فرشتگانش به او مى نازد و مى فرماید: آیا بنده مرا نمى بینید كه از رختخواب گوارایش برخاسته براى نمازى كه من بر او واجب نكردم. گواه باشید كه او را بخشودم.
بحار الانوار،ج ۸۷، ص ۱۵۶

(برگرفته از مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی)