به وفور دیده می شود که در روایات و سخنان گران قدر علما، انسانی را که قصد تقرب الهی دارد و یا کسی که قصد رستگاری دنیا و آخرت کرده است، او را به تمسک جستن به کشتی نجات امام حسین ع ارجاع می دهند.
چگونه و با چه اعمالی می توانیم از این ماه بهره مند شویم و توشه ای برچینیم؟
پاداش اشک ریختن در روضه ی اباعبدالله چیست؟
اما سوال دوم...روایت های متعددی در این باره است که به چند موردش میپرداریم.
روایت ۱: امام صادق (ع) فرمودند: «مَنْ ذُکِرَ الْحُسَیْنُ علیه‌السلام عِنْدَهُ، فَخَرَجَ مِنْ عَیْنِهِ [عَیْنَیْهِ] مِنَ الدُّمُوعِ مِقْدَارُ جَنَاحِ ذُبَابٍ کَانَ ثَوَابُهُ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَمْ یَرْضَ لَهُ بِدُونِ الْجَنَّهِ؛ کسى که یادى از حضرت حسین بن على (ع) نزدش بشود و از چشمش به مقدار بال مگسی اشک خارج شود، اجر او بر خدا است و حق‌تعالی به کمتر از بهشت براى او راضى نیست».
توضیحات: در این روایت به صراحت بیان شده که اگر مقدار اشکِ انسان برای امام حسین (ع) آن‌قدر کم باشد که حتی به اندازه بال مگسی باشد، آن‌قدر نزد خدای متعال ارزشمند است که پاداش آن چیزی کمتر ما بهشت نمی‌تواند باشد.
روایت ۲: امام صادق (ع) فرمودند: «مَنْ ذُکِرْنَا عِنْدَهُ فَفَاضَتْ عَیْنَاهُ وَ لَوْ مِثْلَ جَنَاحِ بَعُوضَهٍ [الذُّبَابِ] غُفِرَ لَهُ ذُنُوبُهُ وَ لَوْ کَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْرِ؛ کسى که نام ما اهل‌بیت (ع) نزد او برده شود و از چشمانش اشک بیاید، اگرچه به‌قدر بال پشه (مگس) باشد، گناهانش آمرزیده شود، حتی اگر آن گناهان به اندازه کف روى دریاها باشد».
توضیحات: در این روایت نیز تصریح شده که اگر کسی برای ائمه اطهار (ع) به مقدار بسیار اندکی حتی در حدّ بال مگس یا پشه، اشک بریزد، خداوند گناهان آن بنده را حتی اگر آن‌قدر زیاد بوده که به وسعت کف روی کل دریاها باشد، می‌آمرزد.
روایت ۳: امام علی بن الحسین (ع) فرمودند: «مَنْ قَطَرَتْ عَیْنَاهُ فِینَا قَطْرَهً وَ دَمَعَتْ عَیْنَاهُ فِینَا دَمْعَهً بَوَّأَهُ اللَّهُ بِهَا فِی الْجَنَّهِ غُرَفاً یَسْکُنُهَا أَحْقَاباً وَ أَحْقَاباً؛ کسى که از دو چشمش قطرهاى اشک در راه ما بیاید، خداوند متعال در بهشت خانه‌ای به او عطا فرماید که روزگارها در آن ساکن گردد».
توضیحات: مقدار اشک، در این روایت نیز با لفظ «قَطْرَهً» بیان شده که مقدار اندکِ یک قطره اشکِ انسانِ محب اهل‌بیت (ع) و دل‌سوخته مصائب ایشان، این فرد را مستحق پاداشی عظیم که زندگی در خانه بهشتی است، می‌کند.
روایت ۴: محمد بن أبی عماره الکوفی می‌گوید: از امام جعفر صادق (ع) شنیدم که می‌فرمودند: «من دمعت عینه فینا دمعهً لدم سفک لنا أو حق لنا نقصناه أو عرض انتهک لنا أو لأحد من شیعتنا بوأه الله تعالى بها فی الجنه حقبا؛ کسى که براى خونى که از ما ریخته شده، یا حقى که از ما پامال شده، یا آبروئى که از ما از بین رفته، یا براى یکى از شیعیان ما چشمش یک قطره اشک بریزد خداى رئوف او را سالهاى متمادى در بهشت جاى خواهد داد».
توضیحات: در روایت چهارم نیز کلمه «دمعهً» نشان می‌دهد که مقدار اندکِ «یک قطره اشک» برای اهل‌بیت (ع)، می‌تواند انسان را سزاوار بهره‌مندی از نعمت زندگی در بهشت کند.
روایت 5: امام صادق علیه السلام فرمودند: براى هر چیزى ثوابى معین است؛ جز اشکى که براى ما ریخته مى شود که ثواب آن با خداست. منبع: الکسیر العبادات فى اسرار الشهادات ص 99
روایت 6:حضرت زهرا علیها السلام فرمودند: هرگاه گریه کنندگان بر حسینم داخل بهشت شوند، من هم داخل بهشت می‌شوم. منبع : «اشک حسینی سرمایه شیعه» به نقل از البکا ص 86
روایت 7:امام صادق علیه السلام فرمودند: گریه کننده جدَّم از جاى خود برنمى خیزد، مگر اینکه مانند روزى که از مادر متولد شده از گناهان پاک است.
منبع : کتاب الکسیر العبادات
روایت 8:امام صادق علیه السلام فرمودند: جدِّ ما حسین علیه السلام هنگامى که به گریه کنندگان خود نگاه مى کند٬ براى آنان استغفار مى کند و از جدّ و پدر و مادر و برادر خویش مى خواهد که آنها هم براى گریه کنندگان و اقامه کنندگان عزاى او استغفار کنند.
منبع: الکسیر العبادات فی اسرار الشهادات
روایت 9:امام باقر علیه السلام بعد از آموختن زیارت عاشورا به علقمه فرمودند: هر کس این زیارت را بخواند (از دور یا نزدیک) و بر حسین علیه السلام ناله کند و امر کند اهل خود را که بدون تقیه بر حسین علیه السلام گریه کنند، من ضامن او مى شوم نزد خدا که ثواب هزار حج، هزار عمره و هزار غزوه براى او بنویسند. منبع : الکسیر العبادات فى اسرار الشهادات ص 91
التماس دعا.
ماه محرم، که یکی از ماه های حرام است، برای اهل بیت (ع) _ به خاطر ظلم و ستمی که بر امام حسین (ع) و یاران و خانواده اش گذشته است، ماه غم و اندوه است.
بنابراین شیعیان به پاس احترام به اهل بیت، خصوصا امام زمان (عج) و تسلی بخشیدن به قلب محزون آنان، به برگزاری عزاداری ها می پردازند.
البته از آن جا که این خاندان کرم، زیر منت کسی نمی مانند، در دنیا و آخرت پاداش عزاداران را تمام و کمال ادا می کنند.
چه بسیار است نذوراتی که با دیدن معجزاتی از اهل بیت (ع) ادا می شود. از شفا گرفتن بیماران لاعلاج گرفته تا ادای قرض قرض داران، و هر مشکل لاینحل دیگری.
هرآنچه که از کرم بیان شد، منحصر به امام حسین ع نمی شود. بلکه ۱۴ معصوم همگی کشتی نجات بشر هستند. اما بنابر روایات کشتی امام حسین ع چیزی دیگر است. که هر کسی بدان تمسک جوید، یعنی در راه امام حسین ع گام بردارد و بنده ی خدا باشد، قطعا رستگاری دنیا و آخرت شامل حالش خواهد شد.
از جمله اعمالی که انسان را در این ماه به خدا نزدیک تر می سازد، عبارتند از:
۱. خواندن نماز طلب خیر سالانه: معمولا شب اول محرم خوانده می شود. ۲ رکعت است که در هر رکعت یک حمد و ده توحید و ده آیت الکرسی خوانده می شود. این نماز، شیطان را روسیاه می کند و موجب می شود تا سال نمازگزار به خیر به پایان برسد. (شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان)
۲.غسل اول ماه: خوب است پس از غسل، ۲۰ مشت آب بر سر بریزید.
۳.ذکر یا کاشف الکرب عن وجه الحسین ع اکشف کربی بحق الحسین ع: این ذکر دهه ی اول محرم ، ده مرتبه جهت حاجت خوانده می شود. که حضرت عباس را به امام حسین ع قسم می دهیم.
۴.روزه: در همه روز این ماه خوب است. اما این عمل در عاشورا مکروه است.
۵.قرائت زیارت عاشورا: خوب است هر روز خوانده شود، که موجب نجات از عذاب قبر می گردد. و شفاعت امام حسین ع را دربردارد. و اگر بتوانیم سلام بر حسین و لعن را ۱۰۰ مرتبه بخوانیم، در قضای حاجات مهم، بسیار موثر است. ثواب این عمل به قدری زیاد است که مردگان حسرت ترک این عمل را می خورند.
۶.پوشیدن لباس عزا توام با وضو برای امام حسین ع: بنابر روایات، بسیاری از علما با نذر سیاه پوشی محرم، به حاجات مهم خود رسیده اند.
۷.همراه داشتن دستمال گریه بر امام حسین ع برای شب اول قبر
۸.نوکری در دستگاه سیدالشهدا ع : حتی به اندازه ی برداشتن یک سنجاق از زمین. که در شب اول قبر و در قیامت، حضرت زهرا جبران می کند.
۹.نوشیدن کمتر آب و خوردن کمتر غذا به احترام این ماه و سیدالشهدا
۱۰.نماز اول وقت: امام حسین ع برای همین امر به شهادت رسید.
۱۱.احترام به عزاداران امام حسین ع
۱۲.گوش ندادن به موسیقی
۱۳.حفظ حجاب
۱۴.سعی در کمتر خندیدن و ترک گناه: زیرا اکنون صاحب الزمان عزادار است و ما نباید قلب ایشان را بیشتر به درد آوریم.
۱۵.شرکت در روضه ها و تکیه ها و گریه بر مظلومیت اباعبدالله: در فضیلت های این عمل روایاتی نقل شده است:
الف) آیت الله قاضی: روضه ی اباعبدالله نه تنها در محرم، موجب گشایش امور است.
ب) آیت الله بهجت: گریه بر سیدالشهدا ع از نماز شب بالاتر است.
ج) علامه طباطبایی: برای رسیدن به عرفان کامل، دو راه و مکان بیشتر وجود ندارد: یا در حرم اباعبدالله یا در مجلس روضه ی اباعبدالله.
د) آیت الله حائری: روضه خوانی و گریه بر سیدالشهدا عمل مستحبی است که هزار واجب در آن است.
و) دولابی: محبت و عزاداری برای امام حسین ع انسان را زود به مقصد می رساند.
نکته) اگرچه تمسک به اهل بیت و امام حسین ع موجب رستگاری دنیا و آخرت است، مایه ی شفاعت و نجات از عذاب قبر و آتش جهنم نیز است، اما حساب حق الناس جداست که نباید از آن غافل ماند.
