کلمه "تازاننده" به معنای کسی است که موجب تازش یا تهاجم می‌شود. این کلمه از ریشه "تازاندن" به معنای شتاب دادن یا تهاجم کردن مشتق شده است.

برای نگارش صحیح این کلمه و استفاده از آن در جملات، به چند نکته توجه کنید:

1. قواعد نوشتاری:

   • این کلمه باید با حروف فارسی نوشته شود و در صورت استفاده در متن رسمی، بهتر است به صورت کامل و با رعایت اصول نگارشی به کار رود.

2. Placement in Sentence:

   • این کلمه معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌تواند در ساختار جمله به عنوان فاعل یا مفعول قرار گیرد.
   • مثال: "تازانندهٔ مخالفان، همواره باید با تدبیر برخورد کند."

3. نقش دستوری و معنایی:

   • "تازاننده" در جملات می‌تواند به عنوان فاعل (کسی که عمل تازش را انجام می‌دهد) یا به عنوان صفت (توصیف کننده‌ی شخص یا اشخاص دیگر) به کار رود.
4. توجّه به کاربرد:
   • با توجه به معنی و بار معنایی این واژه، باید از آن در شرایط مناسب استفاده کرد؛ به ویژه در متون اجتماعی یا سیاسی که مفهوم تهاجم و حمله را منتقل می‌کند.

همچنین، همیشه به زمینه و سیاق متنی که از این کلمه استفاده می‌کنید، توجه کنید تا به درستی مفهوم آن به خواننده منتقل شود.

1. مشکلی که در کار پیش آمده بود، به تازاننده‌ای نیاز داشت تا با ایده‌های نو و خلاقانه آن را حل کند.
2. در این نمایشگاه، آثار هنرمندانی به نمایش درآمد که هر یک تازاننده‌ی سبک خاص خود بودند.
3. او به عنوان یک تازاننده در دنیای ادبیات شناخته می‌شود و همیشه سعی در ایجاد تغییرات جدید دارد.