تحصیلدار

کلمه "تحصیلدار" از دو بخش "تحصیل" و "دار" تشکیل شده است. در زبان فارسی، "تحصیل" به معنای به دست آوردن دانش و علم است و "دار" به معنای صاحب یا دارنده است. بنابراین "تحصیلدار" به معنی شخصی است که دارای تحصیلات است یا به نوعی با تحصیل در ارتباط است.

قواعد نگارشی مرتبط با کلمه "تحصیلدار":

1. نقطه‌گذاری: اگر "تحصیلدار" در جمله‌ای به کار رود، باید توجه داشته باشید که علامت‌گذاری درست انجام شود. برای مثال:

   • "او یک تحصیلدار با تجربه است."

2. حروف بزرگ: اگر "تحصیلدار" اسم خاصی باشد، باید با حرف بزرگ نوشته شود. مثلاً:

   • "تحصیلدار نمونه‌ی سال."

3. هم‌نوایی و هم‌خوانی: در جملات، کلمه "تحصیلدار" باید با دیگر کلمات از نظر گرامری هماهنگ باشد. مثلاً:

   • "تحصیلداران موفق در این رشته."

4. انتخاب فعل مناسب: بسته به زمان و سیاق جمله، فعل مناسب باید با "تحصیلدار" هماهنگ شود. مثلاً:

   • "تحصیلدار باید به مطالعه ادامه دهد."
5. استفاده از ترکیب‌های مناسب: می‌توان "تحصیلدار" را با صفات و قیدهای مناسب ترکیب کرده و جملات غنی‌تری ساخت. مثلاً:
   • "تحصیلدار موفق همواره در جستجوی دانش جدید است."

این نکات می‌توانند از جنبه‌های مختلف در نوشتار و نگارش ناظر به کلمه "تحصیلدار" کمک‌کننده باشند.