تذلل

کلمه "تذلل" در زبان فارسی به معنای خضوع و فروتنی است و معمولاً در مواقعی به کار می‌رود که فردی به خاطر نیاز یا خواسته‌ای، خود را در برابر دیگری کوچک می‌کند. برای استفاده صحیح از این کلمه، در ادامه به برخی از نکات نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. املا: این کلمه با "ذ" و به صورت "تذلل" نوشته می‌شود. دقت کنید که از "تذلّل" و "تذلّل" نیز استفاده نکنید.

2. جملات مثال:

   • او در برابر استاد خود تذلل کرد و از او درخواست کمک نمود.
   • برخی افراد به خاطر قدرت و مقام دیگران، تذلل پیشه می‌کنند.

3. نحو: "تذلل" به عنوان اسم به کار می‌رود. می‌توانید آن را به عنوان مفعول یا فاعل در جمله استفاده کنید:

   • مفعول: من از تذلل کردن به دیگران بیزارم.
   • فاعل: تذلل در برابر کسی که احترام را نمی‌داند، خفت‌آور است.

4. بکارگیری در متن: هنگام نوشتن متن‌های ادبی یا رسمی، استفاده از "تذلل" می‌تواند عمق بیشتری به متن بدهد. سعی کنید از این کلمه به صورت مناسب و در زمینه‌های مرتبط با احترام و فروتنی استفاده کنید.

5. سایر واژه‌های مرتبط: واژه‌هایی مانند "خضوع"، "فروتنی" و "ذلت" ممکن است در برخی مواقع جایگزین "تذلل" شوند، اما هر یک از این کلمات بار معنایی خاص خود را دارند و باید با دقت انتخاب شوند.

به یاد داشته باشید که استفاده از کلمات و عبارات به درستی و با توجه به معنی و مفهوم آنها، نقش مهمی در نگارش خوب دارد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "تذلل" در جمله آورده‌ام:

1. او به خاطر خطایی که مرتکب شده بود، در برابر استادش تذلل کرد و عذرخواهی نمود.
2. تذلل در برابر مشکلات زندگی، نشان‌دهنده ضعف نیست، بلکه نشانه‌ای از تواضع و درک واقعیت‌هاست.
3. رفتار او به گونه‌ای بود که تذلل و فروتنی‌اش را در برابر بزرگ‌ترها نشان می‌داد.
4. به عنوان یک رهبر، نباید تذلل کنید، بلکه باید با اعتماد به نفس و احترام به دیگران عمل کنید.

امیدوارم این مثال‌ها برای شما مفید باشد!