تلمذ

کلمه "تلمذ" به معنای یادگیری و شاگردی است و معمولاً در متون ادبی و علمی به کار می‌رود. در نوشتار فارسی، باید به چند نکته توجه کرد:

1. املا: کلمه "تلمذ" به همین صورت و با این هجای مشخص نوشته می‌شود.

2. قید و صفت: می‌توانید از کلمه "تلمذ" به عنوان فعل و همچنین به عنوان اسم استفاده کنید. به عنوان مثال:

   • "او در مدرسه تلمذ می‌کند" (فعل)
   • "تلمذ در علم نیاز به وقت و تلاش دارد" (اسم)

3. استفاده از افعال: بسته به جملاتی که می‌سازید، می‌توان از افعال متناسب با آن نیز استفاده کرد. برای مثال:

   • "او در محضر استاد تلمذ کرده است."
4. وجه معکوس: در نوشتار ادبی، ممکن است برای توصیف شخصیت یا ویژگی‌های کسی از این کلمه استفاده کنید. مثال:
   • "تلمذ او در نزد استاد نشان از ذکاوت و تلاشش بود."

توجه به این نکات می‌تواند به نگارش صحیح و مؤثر کمک کند.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "تلمذ" در جمله آورده شده است:

1. او در دوران تحصیل خود تلمذ نزد استادان بزرگ ادب فارسی را تجربه کرد.
2. تلمذ در محضر معلمی با تجربه، به رشد علمی و فرهنگی دانش‌آموز کمک می‌کند.
3. پس از سال‌ها تلمذ در دانشگاه، حالا می‌تواند به عنوان مدرس به دیگران علم آموزش دهد.
4. تلمذ در حوزه فلسفه به او این امکان را داد که دنیای جدیدی از تفکر را کشف کند.
5. برخی از دانشجویان بر این باورند که تلمذ نزد استادان برجسته، راه موفقیت در آینده را هموار می‌کند.

اگر سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!