تنگ‌چشمی

کلمه "تنگ‌چشمی" یک واژه مرکب در زبان فارسی است که به دو بخش "تنگ" و "چشم" تقسیم می‌شود. در مورد نگارش و قواعد مربوط به این کلمه نکات زیر را می‌توان ذکر کرد:

1. فاصله‌گذاری: "تنگ‌چشمی" به صورت یکپارچه نوشته می‌شود و نباید بین اجزای آن فاصله بیافتد. دو بخش این کلمه با خط فاصله (-) به هم متصل شده‌اند.

2. علامت‌گذاری: در صورتی که این کلمه در میانه جمله قرار گیرد، باید به قواعد انشایی و نگارشی مربوط به جمله توجه شود. به عنوان مثال، اگر قبل یا بعد از "تنگ‌چشمی" علامت نگارشی مانند ویرگول یا نقطه وجود داشته باشد، باید به درستی و طبق قواعد نگارشی استفاده شود.

3. مفاهیم و معانی: "تنگ‌چشمی" به معنای حسادت، کینه‌ توزی یا عدم رضایت و عشق و علاقه شدید به مالی‌ها و دارایی‌های خود است. توجه به مفهوم این کلمه در نوشتار نیز حائز اهمیت است.

4. تلفظ و املای صحیح: تلفظ این واژه به‌صورت "tang-cheshmi" است. املای صحیح آن نیز باید مدنظر قرار گیرد.

5. ترکیب با دیگر کلمات: "تنگ‌چشمی" می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف افراد یا رفتارها به کار رود. مثلاً: "او به دلیل تنگ‌چشمی‌اش، هیچ‌گاه خوشحال نیست."

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از کلمه "تنگ‌چشمی" در نوشتار فارسی استفاده کرد.

البته، در اینجا چند مثال برای کلمه "تنگ‌چشمی" در جملات آورده‌ام:

1. تنگ‌چشمی او باعث شد که نتواند به دوستی‌های جدید خود بیشتر از حد لازم اعتماد کند.
2. رفتار تنگ‌چشمی که در این سال‌ها از خود نشان داده بود، روابط خانوادگی‌اش را تحت تاثیر قرار داد.
3. اگرچه او در کار خود موفق بود، اما تنگ‌چشمی‌اش موجب شد که همکارانش از او فاصله بگیرند.
4. تنگ‌چشمی در طول زمان باعث می‌شود فرد به تنهایی و گوشه‌گیری دچار شود.
5. این تنگ‌چشمی در جامعه، مانعی بزرگ بر سر راه پیشرفت و همکاری‌های مؤثر است.

اگر سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!