شوخ‌چشمی

کلمه "شوخ‌چشمی" به‌طور کلی به عنوان یک صفت یا اسم معنایی دارد که به ویژگی‌های فردی که با شوخی و بذله‌گویی شناخته می‌شود، اشاره دارد. به‌طور خاص، این کلمه از ترکیب "شوخ" و "چشمی" تشکیل شده است.

قواعد فارسی و نگارشی برای کلمه شوخ‌چشمی:

1. نوشتار وابسته به دو بخش:

   • "شوخ" به معنای خوش‌زبان و شوخی‌کننده.
   • "چشمی" که معمولاً به معنی داشتن چشمان زننده یا جذاب است.

2. هیچ‌گونه فاصله یا علامت نگارشی:

   • بین دو بخش این کلمه، به دلیل ترکیب آن، هیچ فاصله‌گذاری یا علامت نگارشی (مانند ویرگول) وجود ندارد.

3. تلفظ:

   • این کلمه به صورت [ʃoːxˈt͡ʃæmi] تلفظ می‌شود، در حالی که بخش "شوخ" معمولاً با تأکید روی "خ" ادا می‌شود.

4. استفاده در جمله:

   • به‌عنوان مثال: "او با شوخ‌چشمی‌اش همیشه ما را می‌خنداند."
   • این جمله نشان‌دهنده ویژگی اخلاقی فرد است که به شوخی و خنده‌دار بودن شناخته می‌شود.
5. صرف و نحو:
   • "شوخ‌چشمی" می‌تواند به عنوان اسم در جملات به کار رود و همچنین می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف دیگر اسامی استفاده شود.

این کلمه در ادبیات فارسی به وفور دیده می‌شود و به‌کاربردن آن می‌تواند به زیبایی و ملاحت متن کمک کند.

1. او با شوخ‌چشمی خود همیشه توانسته است لبخند را بر روی صورت دیگران بیاورد.
2. شوخ‌چشمی‌اش در موقعیت‌های دشوار، فضایی شاداب و مثبت ایجاد می‌کند.
3. در میان جمع دوستانه، شوخ‌چشمی او باعث می‌شود که همه احساس راحتی و خوشحالی کنند.