ته‌نشین

کلمه "ته‌نشین" در زبان فارسی به معنای نشستن یا انباشته شدن در ته یا پایینه یک مکان یا ظرف است. این کلمه دارای ساختار و قواعد نکات نگارشی زیر است:

1. نویسه‌نگاری: کلمه "ته‌نشین" به صورت جدا نوشته نمی‌شود و باید با خط تیره نشان داده شود. این خط تیره نشان‌دهنده‌ی ترکیب دو کلمه "ته" و "نشین" است.

2. تلفظ: کلمه "ته‌نشین" به صورت "teh-neshin" تلفظ می‌شود و بر روی هر دو بخش آن (ته و نشین) تأکید می‌شود.

3. معناشناسی: در کاربردهای مختلف، این کلمه می‌تواند به معانی مختلفی اشاره کند؛ مثلاً در علمی، می‌تواند به ته نشینی مواد در سیالات اشاره داشته باشد.

4. جنس و عدد: این کلمه در زبان فارسی به عنوان یک اسم مفرد استفاده می‌شود و به طور کلی به یک عمل یا حالت اشاره دارد.

5. کاربرد در جملات: می‌توان این کلمه را در جملات مختلف به کار برد. مثلاً:
   • "این ذرات در ته‌نشین جمع می‌شوند."
   • "آب ته‌نشین شده در ظرف باید تخلیه شود."

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از کلمه "ته‌نشین" در نوشتار فارسی استفاده کرد.

البته! در زیر چند مثال از کلمه "ته‌نشین" در جملات مختلف آورده شده است:

1. پس از اینکه چای دم کشید، مقداری چای ته‌نشین شده در قوری باقی ماند.
2. ته‌نشین مواد معدنی در آب، نشان‌دهنده کیفیت آب است.
3. اگر مواد غذایی برای مدت طولانی درون یخچال بمانند، ممکن است ته‌نشین شوند و حالت غیرقابل مصرف پیدا کنند.
4. در حین جوشیدن، چربی‌ها به ته‌نشین می‌روند و سطح سوپ را می‌پوشانند.
5. با گذشت زمان، شن و ماسه در کف دریا ته‌نشین می‌شوند و لایه‌های جدیدی ایجاد می‌کنند.

اگر سوال یا درخواست دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!