آینه‌دار

کلمه «آینه‌دار» در زبان فارسی به معنای دارنده یا داشتن آینه است و در موارد مختلفی همچون توصیف و یا تشبیه به کار می‌رود. در اینجا به قواعد نگارشی و استفاده درست از این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نوشتن صحیح:

   • کلمه «آینه‌دار» باید به صورت متصل و با نیم‌فاصله نوشته شود: آینه‌دار. نیم‌فاصله (ـ) بین «آینه» و «دار» به این معناست که این دو بخش به هم مرتبط هستند.

2. تلفظ:

   • تلفظ این کلمه به صورت [ājne-dār] است. توجه به تلفظ صحیح در گفتار نیز مهم است.

3. کاربرد:

   • این کلمه معمولاً برای توصیف اشیای دارای آینه یا ویژگی‌های بازتاب‌دهنده به کار می‌رود. مثلاً: «این اتاق آینه‌دار بسیار زیبا است.»

4. اجتناب از تکرار:

   • در جملات طولانی یا متنی که چندین بار این کلمه به کار می‌رود، بهتر است از تعابیر دیگر یا عبارات مشابه استفاده کرد تا از تکرار جلوگیری شود.

5. وزن و ساختار کلمه:

   • کلمه «آینه‌دار» از دو جزء «آینه» و «دار» تشکیل شده است. «دار» در اینجا به معنای «دارنده» به کار رفته و در ترکیب‌ها و واژه‌های دیگر نیز معمول است.
6. توجه به معنای کلمه:
   • در استفاده از این کلمه، دقت کنید که متن یا موضوع شما به ویژگی آینه‌داری مربوط باشد تا مفهوم به درستی منتقل شود.

اگر سوال یا درخواست خاصی در ارتباط با این کلمه دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!

1. آینه‌دار در اتاق خواب احساس آرامش بیشتری را به من می‌دهد و فضای اتاق را بزرگ‌تر نشان می‌دهد.
2. وقتی به آینه‌دار نگاه می‌کنم، یاد خاطرات خوش گذشته و لحظات شاد زندگی‌ام می‌افتم.
3. در جشن تولدم، دوستانم برایم یک آینه‌دار زیبا خریدند که به زیبایی دکوراسیون اتاقم افزوده است.