جان‌افشان

کلمه "جان‌افشان" به‌عنوان یک اسم مرکب در زبان فارسی تشکیل شده است و قواعد خاص خودش را دارد. در ادامه نکاتی را در مورد این کلمه و استفاده صحیح از آن بیان می‌کنم:

1. ترکیب: "جان" به معنای زندگی یا روح و "افشان" به معنای پاشیدن یا پخش کردن است. بنابراین "جان‌افشان" به معنای چیزی است که جان و روح را پخش یا متجلی می‌کند.

2. نقطه‌گذاری: در نوشتن "جان‌افشان"، بین دو بخش آن (-) وجود دارد که نشان‌دهنده ترکیب کلمه است. این خط (-) به ویژه در اسم‌های مرکب لازم است.

3. نگارش: این کلمه باید به صورت "جان‌افشان" نوشته شود و از نوشتن آن به شکل "جان افشان" یا "جانافشان" خودداری کرد.

4. استفاده در جملات: به عنوان مثال:

   • «صدای سازش جان‌افشان بود و همه را مجذوب می‌کرد.»
   • «او با شعرهایش، جان‌افشان را به دل پیرمرد بخشید.»
5. حضور در ادبیات: این کلمه معمولاً در شعر و ادبیات فارسی به کار می‌رود و می‌تواند به عنوان یک صفت توصیفی نیز عمل کند.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "جان‌افشان" به درستی در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. در دل شب، صدای جان‌افشان عشقش چنان در قلبش طنین‌انداز بود که خواب از چشمانش ربود.
2. او با هر کلام جان‌افشان خود، امید و شوق را در دل‌های دیگران زنده می‌کرد.
3. جشن تولدی که برای او تدارک دیده بودند، به یک جان‌افشان پرشور و نشاط تبدیل شد.