جاه‌طلبی

کلمه "جاه‌طلبی" در زبان فارسی به معنای تمایل به دستیابی به مقام و ثروت و قدرت است. در نگارش این کلمه و استفاده از آن، چند نکته وجود دارد که باید رعایت شود:

1. نحوه نوشتن: کلمه "جاه‌طلبی" از دو بخش "جاه" و "طلبی" تشکیل شده است. در نوشتن آن، حتماً باید از علامت "ـ" (کسره) در بین این دو بخش استفاده کرد تا ارتباط معنایی آن مشخص باشد.

2. جنس کلمه: "جاه‌طلبی" یک اسم است و به خصوصیتی اشاره دارد. لذا می‌تواند به عنوان اسم مفعول یا اسم خاص به کار رود.

3. قواعد نگارشی:

   • هنگام استفاده از "جاه‌طلبی" در جملات، باید به ساختار جملات و ترتیب اجزاء آن توجه کرد. به عنوان مثال:
     • "به دلیل جاه‌طلبی او، روابطش با دیگران آسیب دید."
     • "جاه‌طلبی می‌تواند انسان را به سوی موفقیت سوق دهد، اما ممکن است او را از اصول انسانی دور کند."
4. فضای معنایی: دقت کنید که "جاه‌طلبی" معمولاً با بار معنایی منفی به کار می‌رود، مگر اینکه در یک زمینه خاص به تمایل برای پیشرفت اشاره داشته باشد.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "جاه‌طلبی" در نوشته‌های خود به درستی استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "جاه‌طلبی" در جمله آورده‌ام:

1. جاه‌طلبی او باعث شد تا در مدت کوتاهی به مقام‌های بالایی در سازمان برسد.
2. جاه‌طلبی هیچگاه نباید به فدا کردن اصول اخلاقی منجر شود.
3. او با جاه‌طلبی و تلاش بی‌وقفه‌اش توانست از شرایط سخت زندگی‌اش عبور کند.
4. جاه‌طلبی یکی از ویژگی‌های بارز رهبران موفق است که آن‌ها را از دیگران متمایز می‌کند.
5. در دنیای کسب‌وکار، جاه‌طلبی می‌تواند موتور محرکه‌ای برای نوآوری و پیشرفت باشد.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!