جاویدان

کلمه "جاویدان" در زبان فارسی به معنای "جاودان" یا "ابدی" است و به‌طور معمول در متون ادبی و محاوره‌ای استفاده می‌شود. در مورد نگارش و قواعد مربوط به این کلمه، چند نکته وجود دارد:

1. املا: کلمه "جاویدان" به این صورت و با این املاء نوشته می‌شود. توجه به نوشتن صحیح حروف و واژه‌ها در نگارش بسیار مهم است.

2. معانی و کاربردها: این کلمه می‌تواند به معانی مانند ابدی، بی‌پایان، دائمی و از این قبیل اشاره داشته باشد. معمولاً در متون فلسفی، ادبی و مذهبی به‌کار می‌رود.

3. نقش دستوری: "جاویدان" معمولاً به عنوان صفت استفاده می‌شود و می‌تواند به توصیف اسم‌ها بپردازد.

4. جمله‌سازی: برای بهتر فهمیدن نحوه استفاده از این کلمه، می‌توان جملاتی مانند زیر را ساخت:

   • "محبت واقعی، احساسی جاویدان است."
   • "این پارک به عنوان یک مکان جاویدان در خاطره‌ها باقی خواهد ماند."
5. قواعد نگارشی: به هنگام استفاده از "جاویدان" در جمله، باید به قواعد نوشتاری توجه داشت، مانند استفاده از ویرگول در صورت لزوم و رعایت حروف بزرگ و کوچک در شروع جمله.

با رعایت این نکات، می‌توان به‌خوبی از کلمه "جاویدان" در نوشته‌ها و گفت‌وگوها استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "جاویدان" در جمله آورده شده است:

1. محبت و دوستی واقعی، احساسی جاویدان است که همیشه در دل‌ها باقی می‌ماند.

2. این آثار هنری نه تنها زیبا هستند، بلکه نشان‌دهنده‌ی فرهنگ و تاریخ جاویدان ما نیز هستند.

3. خداوند در قرآن وعده داده است که پاداش نیکوکاران جاویدان خواهد بود.

4. یاد و خاطره‌ی او برای ما جاویدان خواهد ماند، حتی اگر سال‌ها بگذرد.

5. از دیدگاه فلسفی، حقیقت و معنای زندگی مسائلی جاویدان و ماندگار هستند که انسان‌ها همیشه به دنبال پاسخ آن‌ها هستند.

امیدوارم این مثال‌ها مورد استفاده شما قرار گیرد!