جبروت

کلمه "جبروت" در زبان فارسی به معنای عظمت و قدرت الهی و یا قدرتی بسیار بزرگ است. برای استفاده صحیح از این کلمه در نگارش فارسی، می‌توان چند نکته را در نظر داشت:

1. استفاده صحیح از کلمه: "جبروت" معمولاً در متون ادبی و مذهبی به کار می‌رود و به توصیف قدرت خداوند یا ویژگی‌های عظیم و بی‌نظیر اشخاص یا پدیده‌ها اشاره دارد.

2. نکات نگارشی:

   • استفاده از حروف برجسته: در صورتی که بخواهید بر اهمیت کلمه تأکید کنید، می‌توانید از حروف درشت یا Italic استفاده کنید.
   • جملات توصیفی: کلمه "جبروت" معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود. بنابراین، می‌توانید از آن در جملات توصیفی استفاده کنید. مثلاً: "جبروت خداوند قابل وصف نیست."

3. ساختار جمله: سعی کنید آن را در ساختارهای جملاتی قرار دهید که مفهوم را به خوبی منتقل کند. به عنوان مثال:

   • "او با جبروت و عظمت خود، دل‌ها را تسخیر کرد."
   • "جبروت طبیعت در کوه‌های سر به فلک کشیده تجلی یافته است."
4. استفاده به شیوه‌های مختلف: می‌توانید کلمه "جبروت" را در اشعار، نثرهای ادبی یا متون مذهبی به کار ببرید.

با رعایت این نکات، می‌توانید به شکلی صحیح و مؤثر از کلمه "جبروت" در نوشتار خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "جبروت" در جملات مختلف آورده شده است:

1. قدرت جبروت یک رهبر واقعی باید با حکمت و درایت همراه باشد.
2. او با جبروت خاصی به مشکلات زندگی‌اش پاسخ داد و هرگز تسلیم نشد.
3. در همچنان هوای سرد و سخت، طبیعت با جبروت فراوان خود هر موجودی را به چالش می‌کشید.
4. جبروت ظالم در برابر مردم بی‌دفاع هرگز نتوانست دوام بیاورد.
5. با آنکه او مردی بزرگ و با جبروت به نظر می‌رسید، اما در دل انسانی مهربان و حساس بود.

اگر نیاز به جملات بیشتری دارید یا سوال خاصی دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!