جداره

کلمه "جداره" در زبان فارسی به معنی دیوار، حصار یا ساختاری است که پیرامون چیزی را احاطه کرده باشد. برای استفاده صحیح از این کلمه در نوشتار و گفتار، نکات زیر را مد نظر قرار دهید:

۱. معنی و استفاده:

• جداره معمولاً به معنای حفره، دیوار یا ساختار اطراف یک شیء استفاده می‌شود. به عنوان مثال: "جدارهٔ ساختمان باید مقاوم باشد."

۲. قواعد نگارشی:

• نقطه‌گذاری: در جملاتی که "جداره" در آن به کار رفته است، توجه به نکات نگارشی دیگر مانند نقطه‌گذاری، هم‌وزنی فعل و فاعل، و ترتیب کلمات ضروری است.
• قواعد صرفی و نحوی: توجه داشته باشید که "جداره" یک اسم است و بر اساس قواعد صرفی فارسی، می‌توان آن را در حالت‌های مختلف (مفرد، جمع) به کار برد. برای مثال:
  • مفرد: جداره
  • جمع: جداره‌ها

۳. هم‌نشینی و هم‌معنایی:

• کلمه "جداره" می‌تواند با دیگر واژه‌ها ترکیب شود و کلی معانی جدید بسازد:
  • جدارهٔ خارجی
  • جدارهٔ داخلی
  • جداره‌های سمعی (در زمینه صوت)

۴. تلفظ:

• تلفظ صحیح: "جداره" به صورت /jæˈdɒːræ/ تلفظ می‌شود. توجه به نحوه تلفظ می‌تواند در فهم بهتر آن کمک کند.

۵. نکات مربوط به متن:

• در متون فنی و علمی، دقت کنید که تعریف و مفهوم کلمه در سیاق متن به خوبی ارائه شود. به عنوان مثال:
  • در متن‌های مهندسی: "جداره‌های بتنی باید بر اساس استانداردهای مشخص طراحی شوند."

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "جداره" به درستی و مطابق با قواعد زبان فارسی استفاده کنید.

1. جدارهٔ دیوارهای خانه به خوبی عایق صوتی و حرارتی است.
2. در طراحی باغ، جداره‌های سبز می‌توانند به ایجاد خصوصی‌ترین فضا کمک کنند.
3. جدارهٔ رودخانه با استفاده از سنگ‌های طبیعی تقویت شده است تا از فرسایش جلوگیری شود.