جریحه

کلمه «جریحه» در زبان فارسی به معنای زخمی کردن یا آسیب رساندن به احساسات یا روحیه شخصی است. این کلمه اغلب در ادبیات استفاده می‌شود و معانی لطیفی را به ذهن متبادر می‌کند.

در مورد قواعد نگارشی و نوشتاری این کلمه، می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. نقطه‌گذاری: کلمه «جریحه» باید به‌طور درست و با توجه به ساختار جمله استفاده شود. اگر در جملات پیچیده استفاده شود، اهمیت نقطه‌گذاری برای وضوح معنا بیشتر می‌شود.

2. استفاده صحیح از واژه: این کلمه در جایگاه‌های مشخص ادبی و احساسی کاربرد دارد و باید مراقب بود که در متون غیررسمی و عامیانه به کار نرود مگر اینکه به‌طور خاص مد نظر باشد.

3. تطابق با سایر اجزای جمله: این کلمه به‌طور معمول به‌صورت اسم و به همراه فعل‌ها و صفت‌ها به کار می‌رود. بنابراین، باید به توافق و سازگاری آن با سایر عناصر جمله توجه شود.

4. ترکیب‌ها و عبارات: معمولاً این کلمه در ترکیب با واژه‌های خاص و عبارات ادبی به کار می‌رود مانند «جریحه‌دار کردن احساسات» یا «جریحه‌ی خاطر» که به زیبایی متن کمک می‌کند.

5. جایگاه کلمه در جمله: بسته به معنای مورد نظر، جایگاه «جریحه» در جمله ممکن است متفاوت باشد. در ادبیات، می‌تواند به‌عنوان اسم فاعل، مفعول، یا حتی صفت ظاهر شود.

به یاد داشته باشید که توجه به بافت جمله و معنای مورد نظر در استفاده از این کلمه بسیار مهم است.

1. واژه‌ی "جریحه" به معنای زخم عاطفی است که در اثر رفتار یا گفتار ناگواری به کسی وارد شده باشد.
2. سخنان تند و بی‌ملاحظه او جریحه‌ای عمیق در دل دوستانش ایجاد کرد.
3. او هرگز نمی‌توانست فراموش کند که چگونه یک جمله‌ی ناآگاهانه، جریحه‌ای بزرگ در روابطشان ایجاد کرد.