جزوه‌دان

قاعده‌های فارسی و نگارشی برای کلمه «جزوه‌دان» به شرح زیر است:

1. ترکیب واژه‌ای: «جزوه‌دان» یک واژه مرکب است که از دو جزء «جزوه» و «دان» تشکیل شده است. در زبان فارسی، هنگام ترکیب کلماتی که هر دو جزء مستقل هستند، معمولاً از خط تیره (-) استفاده می‌شود تا ارتباط معنایی بین آنها مشخص شود.

2. علامت گذاری: در نوشتن واژه‌های مرکب، حفظ نشانه‌های نگارشی، شامل فاصله مناسب و استفاده صحیح از فاصله‌ها، بسیار مهم است. به‌عنوان مثال:

   • صحیح: جزوه‌دان
   • نادرست: جزوه‌ دان

3. معنی واژه: «جزوه‌دان» به معنای محلی برای نگهداری جزوه‌ها یا سندهایی که به عنوان یادداشت و خلاصه‌نویسی استفاده می‌شود، به کار می‌رود.

4. استفاده در جمله: این واژه را می‌توان در جملات به‌طور مستقیم به کار برد. مثلاً:

   • من تمام جزوه‌هایم را در جزوه‌دان گذاشته‌ام.
   • جزوه‌دان من پر از یادداشت‌های مهم است.
5. تلفظ: در تلفظ این کلمه، باید توجه داشت که هر دو جزء آن به صورت واضح تلفظ شوند و خط تیره به صورت مفهوم‌ساز بین آنها احساس شود.

در کل، رعایت این نکات در نوشتن و استفاده از کلمه «جزوه‌دان» به افزایش دقت و وضوح متن کمک می‌کند.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "جزوه‌دان" در جملات آورده شده است:

1. هنگام ورود به کلاس، معلم از همه خواست که جزوه‌دان‌های خود را بیرون بیاورند و یادداشت بردارند.
2. جزوه‌دان من پر از نکات مهم درس‌های گذشته است که هر بار به آن مراجعه می‌کنم.
3. می‌خواهم جزوه‌دانم را نظم دهم تا بتوانم به راحتی مطالب مورد نیازم را پیدا کنم.
4. در حین مطالعه، متوجه شدم جزوه‌دانم را فراموش کرده‌ام و باید به خانه برگردم.
5. معلم تأکید کرد که جزوه‌دان‌ها باید همیشه در کنار ما باشند تا هنگام تدریس، یادداشت‌برداری کنیم.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، لطفاً بفرمایید!