جلید

کلمه "جلید" در زبان فارسی به معنای "خاص" یا "ویژه" است و در برخی زمینه‌ها به عنوان صفتی برای توصیف اشیاء یا شرایط استفاده می‌شود. در ادامه به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. استفاده به عنوان صفت: "جلید" معمولاً به عنوان صفت برای توضیح ویژگی خاص یک چیز یا شخص به کار می‌رود:

   • مثلاً: "این کتاب جلید است." (این کتاب خاص و منحصر به فرد است.)

2. رایج‌ترین کاربرد: این کلمه بیشتر در متون ادبی و رسمی به کار می‌رود و ممکن است در زبان گفتاری کمتر استفاده شود.

3. تلفظ: تلفظ صحیح "جلید" به صورت /ʤeˈlid/ است، با تأکید بر بخش دوم کلمه.

4. جمع‌سازی: برای جمع بستن این کلمه، می‌توان از "جلیدها" استفاده کرد:

   • مثلاً: "جلیدهای این نمایشگاه بسیار متنوع هستند."

5. نثر و آثار ادبی: در آثار ادبی، این کلمه می‌تواند به شکل‌های مختلفی به کار رود و بسته به سیاق، معنای متفاوتی پیدا کند.

6. پرهیز از کج‌فهمی: در استفاده از کلمه "جلید"، توجه به سیاق و بافت جملات مهم است تا از ایجاد کج‌فهمی جلوگیری شود.

اگر سوال خاصی درباره‌ی کاربرد یا دیگر جزئیات این کلمه دارید، لطفاً بفرمایید!

1. در عصر تابستان، جلید سردی در پارک گذاشتیم و به تماشای غروب خورشید نشستیم.
2. بچه‌ها با خوشحالی بر روی جلید بازی کردند و خنده‌هایشان فضای خانه را پر کرد.
3. در یک روز بارانی، جلید به عنوان یک یادگاری از زمستان گذشته در خانه باقی مانده بود.