جمره

کلمه "جمره" در زبان فارسی به معنای "قطعه سنگ" یا "سنگریزه" است که در مناسک حج به ویژه در رمی جمار (پرتاب سنگ به سوی شیطان) استفاده می‌شود. در نگارش صحیح و قواعد مربوط به آن، می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. تلفظ صحیح: "جمره" به صورت "jamre" تلفظ می‌شود و تاکید بر روی "م" است.

2. نحو و صرف: این کلمه اسم مفرد است و جمع آن "جمرات" (jamrat) خواهد بود. در جملات می‌توان به شکل‌های مختلف به کار گرفته شود؛ مثلاً:

   • او در جمره‌هایی که برداشت کرده بود، به توکل خدا رمی جمار کرد.
   • جمرات در مناسک حج اهمیت ویژه‌ای دارند.

3. نکات نگارشی:

   • کلمه "جمره" باید به صورت جداگانه و با حروف صحیح نوشته شود.
   • در جملات رسمی و متون ادبی، سعی کنید از جملات پیچیده و اضافی پرهیز کنید تا مفهوم به وضوح منتقل شود.

4. استفاده در متون دینی: اگر در متون دینی یا آموزشی به کار می‌رود، بهتر است توضیحاتی در مورد اهمیت آن در مناسک حج اضافه شود.

5. جایگاه کلمه در جمله: می‌توان از "جمره" در جایگاه نام، مفعول یا صفت استفاده کرد. به عنوان مثال:
   • "این جمره‌ها برای رمی شیطان استفاده می‌شوند."
   • "جمره‌های کوچک و بزرگ در کنار هم قرار دارند."

توجه به این نکات می‌تواند به بهبود نگارش و فهم درست کلمه "جمره" در متون فارسی کمک کند.

1. جمره‌های آتش در شب‌های سرد زمستان، گرمای خاصی به دورهمی دوستانه ما می‌بخشیدند.
2. او در کتابش به بررسی نهاد فرقه‌های جمره محور در تاریخ ایران پرداخته است.
3. در مراسم عزاداری، جمره‌های افروخته به عنوان نمادی از عشق و ارادت به اهل بیت روشن شد.