کلمه "جهان‌دار" از دو جزء "جهان" و "دار" تشکیل شده است و به معنای کسی است که مالک یا صاحب جهان است. در قواعد فارسی و نگارشی، برای استفاده صحیح از این کلمه و نوشتار آن می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. فارسی‌نویسی: این کلمه به صورت پیوسته نوشته می‌شود و نباید از هم جدا شود. "جهان‌دار" یک واژه مرکب است.

2. تلفظ: تلفظ صحیح آن به صورت "jahān-dār" است و باید به کسره "دار" توجه شود.

3. استفاده در جمله: این کلمه معمولاً در متون ادبی و تاریخی به کار می‌رود. به‌عنوان مثال: "او جهان‌دار بود و بر تمام سرزمین حکومت می‌کرد."

4. توجه به معنای کلمه: در نظر داشته باشید که "جهان‌دار" به معنای قدرت و تسلط بر جهان است و ممکن است بار معنایی متفاوتی در متون مختلف داشته باشد.

5. نقطه‌گذاری: اگر این کلمه در انتهای جمله قرار بگیرد، باید طبق قاعده‌های نگارشی مربوط به نقطه‌گذاری عمل کنید. به‌عنوان مثال: "جهان‌دار، سال‌ها بر تخت سلطنت نشسته بود."

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "جهان‌دار" به‌درستی در نوشتار خود استفاده کنید.

1. جهان‌دار به عنوان یک رهبر جهانی، توانسته است کشورهای مختلف را به همکاری در زمینه‌های اقتصادی و فرهنگی ترغیب کند.
2. در کنفرانس بین‌المللی، جهان‌دار به بررسی چالش‌های زیست‌محیطی و ضرورت ایجاد همکاری‌های جهانی پرداخت.
3. فلسفه‌های متفاوت در تاریخ نشان می‌دهند که چگونه جهان‌داران بر شکل‌گیری تمدن‌ها و فرهنگ‌های انسانی تأثیر گذاشته‌اند.