جوابگو

کلمه "جوابگو" در زبان فارسی به معنای کسی است که به سوالات پاسخ می‌دهد یا به طور کلی کسی که مسئولیت یا وظیفه‌ای را بر عهده دارد. برای استفاده صحیح از این کلمه، قواعد و نکات زیر که شامل قواعد فارسی و نگارشی می‌شود را در نظر بگیرید:

1. نحوه نوشتن: کلمه "جوابگو" به صورت یکپارچه نوشته می‌شود و به هیچ وجه نباید جدا نوشته شود (به عنوان مثال "جواب گو" نادرست است).

2. موارد استفاده: این کلمه معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند به صورت‌های مختلفی با اسم‌ها ترکیب شود، مانند "جوابگوی مشکلات" یا "جوابگوی سوالات".

3. نکات نگارشی:

   • در نوشتار رسمی، بهتر است از این کلمه در جملات کامل و با ساختار مناسب استفاده کنید.
   • کلمه "جوابگو" می‌تواند به عنوان اسم (مثلاً "او یک پاسخگو است") یا به عنوان صفت (مثلاً "او فردی جوابگو است") به کار رود.

4. ترکیب‌ها: این کلمه می‌تواند با دیگر واژه‌ها ترکیب شود، مانند "جوابگوی اجتماعی" یا "جوابگوی سوالات مشتریان".

5. قواعد صرف و نحو:
   • در جمله‌بندی، به لحاظ نحوی، می‌توان از "جوابگو" به راحتی در کنار دیگر اجزای جمله استفاده کرد. به عنوان مثال، "او همیشه جوابگوی سوالات ما بوده است."

با رعایت این نکات، می‌توانید به‌طور صحیح و مناسب از کلمه "جوابگو" در نثر و گفتار خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "جوابگو" در جملات آورده شده است:

1. او همیشه در جلسات، پرسش‌ها را با دقت پاسخ می‌دهد و به همین خاطر بسیار جوابگوست.
2. اگر مشکلی برایتان پیش آمد، می‌توانید به مدیر مراجعه کنید؛ او همیشه جوابگو است.
3. ما به دنبال یک کارشناس جوابگو هستیم که بتواند به سوالات مشتریان به سرعت پاسخ بدهد.
4. در مواقع بحرانی، باید فردی وجود داشته باشد که جوابگو باشد و به حل مسائل بپردازد.
5. تیم پشتیبانی ما آماده است تا به هر گونه سوال و مشکل شما به عنوان یک پاسخگو رسیدگی کند.

امیدوارم این جملات مفید باشند!