چاره‌جو

کلمه "چاره‌جو" ترکیبی از دو جزء "چاره" و "جو" است. در زیر به برخی از قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه پرداخته می‌شود:

1. معنی: "چاره‌جو" به معنای کسی است که به دنبال چاره و راه‌حل می‌گردد. این کلمه به صورت خاص به افرادی اطلاق می‌شود که در شرایط دشوار به دنبال راه‌حل هستند.

2. نگارش: این کلمه باید به صورت وصلی نوشته شود، یعنی با یاء (ی) در انتها به صورت "چاره‌جو"، و در نگارش آن نیازی به فاصله بین دو جزء نیست.

3. نقش دستوری: "چاره‌جو" به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌تواند در جملات به عنوان فاعل، مفعول و یا دیگر نقش‌های دستوری ظاهر شود.

4. جمع‌سازی: جمع آن به صورت "چاره‌جویان" می‌باشد. در جمع‌سازی، به پسوند "-ان" افزوده شده است.

5. موارد استعمال: "چاره‌جو" در متن‌های رسمی و غیررسمی، ادبیات، و مکالمات روزمره به کار می‌رود و می‌تواند در توصیف افراد یا گروه‌هایی که در جستجوی راه‌حل هستند، استفاده شود.

با رعایت موارد فوق، می‌توانید به درستی از کلمه "چاره‌جو" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "چاره‌جو" در جمله آمده است:

1. در شرایط دشوار، او همیشه یک چاره‌جو بوده و راه‌حل‌های مناسبی پیشنهاد می‌دهد.
2. هرگاه مشکلی پیش می‌آید، دوستش به سرعت به عنوان یک چاره‌جو وارد عمل می‌شود.
3. او به عنوان چاره‌جو در گروه، نظرات خلاقانه‌ای برای حل مسائل ارائه کرد.
4. مدیر پروژه، چاره‌جو بود و با تدبیر به مشکلات مالی تیم رسیدگی کرد.
5. در بحران‌ها، نیاز به افرادی چاره‌جو داریم که بتوانند راه‌حل‌های سریع و کارآمد پیدا کنند.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، لطفاً بفرمایید!