چهارابرو

کلمه «چهارابرو» در زبان فارسی به معنی شخصی است که ابروهایش به شکل چهار داره (یعنی ابروهایی که بسیار ضخیم و پرپشت هستند) و معمولاً به عنوان یک اصطلاح در توصیف شخصیت یا ظاهر افراد استفاده می‌شود. برای نوشتن و استفاده از این کلمه، چند نکته قواعد نگارشی وجود دارد:

1. نوشتن جدا یا متصل: «چهارابرو» به صورت یک کلمه متصل نوشته می‌شود.

2. حروف بزرگ و کوچک: در متون غیررسمی می‌توانید از حروف کوچک استفاده کنید، مگر آنکه در ابتدای جمله باشد.

3. غلط‌های معمول: توجه داشته باشید که اشتباهات املایی مانند نوشتن «چهار ابرو» به‌جای «چهارابرو» صحیح نیست.

4. استفاده در جملات: زمانی که از این کلمه در جملات استفاده می‌کنید، می‌توانید به شکل زیر جملاتی بسازید:
   • «او دارای چهارابرو است.»
   • «شخصی با چهارابرو معمولاً به عنوان فردی قوی و تعیین‌کننده شناخته می‌شود.»

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه «چهارابرو» به درستی استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "چهارابرو" در جمله آورده شده است:

1. او با داشتن چهارابروهای زیبا، توجه همه را به خود جلب کرده بود.
2. مردی با چهره‌ای خاص و چهارابروهای پرپشت وارد کافی‌شاپ شد.
3. در داستان، شخصیت اصلی به خاطر چهارابروهایش همیشه مورد توجه قرار می‌گرفت.
4. دختری با چهارابروهای محبوبش در مدرسه به عنوان یک مد روز شناخته می‌شد.
5. چهارابروهای او نشان‌دهندهٔ اعتماد به نفس و شخصیت قوی‌اش بودند.

اگر به جملات بیشتری نیاز دارید، حاضرم کمک کنم!