چهارگوشه

کلمه "چهارگوشه" یک کلمه مرکب در زبان فارسی است که به معنای "چهار گوش" یا "چهار زاویه" به کار می‌رود. برای نوشتن و استفاده صحیح از این کلمه، به چند نکته ی نگارشی و قواعدی توجه کنیم:

1. نحوه نوشتن: کلمه "چهارگوشه" به صورت یکپارچه و بدون فاصله نوشته می‌شود.

2. توصیف: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت به کار رود و برای توصیف اشیاء یا فضاهایی که دارای چهار زاویه یا چهار گوشه هستند، استفاده شود مثل "اتاق چهارگوشه".

3. ایجاد جمع: برای جمع بستن "چهارگوشه" می‌توان از "چهارگوشه‌ها" استفاده کرد.

4. کاربرد: از این کلمه در متون رسمی و غیررسمی به راحتی می‌توان استفاده کرد، به ویژه در توصیف اشیا یا فضاهایی با شکل هندسی مشخص.

5. فعل‌های مرتبط: می‌توان از فعلی چون "داشتن" و "بودن" برای توصیف موجودیت یا ویژگی مکان‌های چهارگوشه استفاده کرد (مثلاً "این پیاده‌رو چهارگوشه است").

با رعایت این نکات می‌توان به درستی از کلمه "چهارگوشه" استفاده کرد و به نگارش صحیح و خوانایی متن کمک نمود. اگر سوال خاصی در مورد استفاده از این کلمه دارید، خوشحال می‌شوم که بیشتر راهنمایی کنم.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "چهارگوشه" در جملات مختلف آورده شده است:

1. در باغچه، گل‌های چهارگوشه‌ی زیبا و رنگارنگی کاشته‌ام.
2. او در طراحی دکوراسیون خانه، از مبلمان چهارگوشه استفاده کرد تا فضایی مدرن ایجاد کند.
3. در نقاشی‌اش، یک چهارگوشه سرخ بزرگ در وسط تابلو قرار داشت.
4. بچه‌ها با استفاده از کاغذهای رنگی، چهارگوشه‌های مختلفی درست کردند و به یکدیگر هدیه دادند.
5. معلم در کلاس هنر از دانش‌آموزان خواست تا یک الگو چهارگوشه طراحی کنند.

امیدوارم این جملات به شما کمک کند! اگر سوال دیگری دارید، بفرمایید.