چوب‌دار

کلمه "چوب‌دار" از دو بخش تشکیل شده است: "چوب" و "دار". در زبان فارسی، ترکیب‌های چنین هویتی معمولاً به معنای چیزی است که به نحوی از ویژگی یا خاصیتی برخوردار است.

موارد نگارشی و دستوری:

1. نوشتار:

   • "چوب‌دار" باید با فاصله‌گذاری صحیح نوشته شود. به علت وجود حرف "دار" به عنوان لاحقه، باید بین دو بخش یک خط تیره (-) وجود داشته باشد.

2. معنی:

   • "چوب‌دار" به معنای چیزی است که مربوط به چوب باشد. ممکن است به معنی درختان چوبی یا وسایل و اشیاء ساخته شده از چوب نیز به کار رود.

3. قواعد صرف و نحو:

   • این کلمه می‌تواند به عنوان صفت یا اسم به کار رود. وقتی به عنوان صفت استفاده می‌شود، معمولاً برای توصیف اسم‌های دیگر به کار می‌رود.
   • به عنوان مثال: "درخت چوب‌دار" یا "وسیله چوب‌دار".

4. جمع:

   • جمع آن به شکل "چوب‌داران" می‌تواند به کار رود، به‌ویژه در کاربردی که به دسته‌ای از درختان یا اشیاء ساخته شده از چوب اشاره دارد.
5. توجه به استفاده در جمله:
   • در جملات، این کلمه باید به درستی با سایر اجزای جمله هماهنگ باشد. به عنوان مثال: "این درخت چوب‌دار بسیار بلندی است."

روش به کارگیری در جملات:

• "این پارکت از چوب‌دار تهیه شده است."
• "جنگل‌های چوب‌دار مناظر زیبا و دلنشینی دارند."

استفاده درست و به‌جا از کلمات و ترکیبات در نگارش فارسی می‌تواند به وضوح و زیبایی متن کمک کند.

1. چوب‌دار محلی است که صنایع چوبی در آن تولید می‌شود و انواع محصولات چوبی را در اختیار مشتریان قرار می‌دهد.
2. درختان کهنسال جنگل چوب‌دار، منبعی غنی از چوب با کیفیت برای ساخت مصنوعات چوبی هستند.
3. او با استفاده از چوب‌دار، تعدادی صندلی زیبا و مقاوم برای حیاط خود ساخت.