حاضر

کلمه "حاضر" در زبان فارسی به معانی مختلفی استفاده می‌شود و می‌تواند به عنوان صفت، فعل یا اسم به کار برود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. معنی و کاربرد:

   • به عنوان صفت: "حاضر" به معنی موجود یا حاضر در مکان معین است. مثلاً: «او در جلسه حاضر بود.»
   • به عنوان فعل: "حاضر" می‌تواند به معنای آماده‌سازی یا ارائه چیزی باشد، مانند در عبارت "حاضر کردن".

2. ترکیب با دیگر کلمات:

   • "حاضر" می‌تواند با پیشوندها و پسوندهای مختلف ترکیب شود. مثلاً:
     • "غایب" برای اشاره به کسی که حاضر نیست.
     • "حاضری" برای بیان نوعی از امتحان یا ارزیابی که در آن شخص باید حضور داشته باشد.

3. قواعد نگارشی:

   • کلمه "حاضر" باید به درستی در جمله و بر اساس ساختار معنایی و دستوری قرار گیرد.
   • در زمان نوشتار، لازم است کلمه "حاضر" به شکل صحیح و با توجه به ساختاری که در آن قرار دارد، استفاده شود.

4. مثال‌ها:

   • "او همیشه در کلاس حاضر است."
   • "لوازم مورد نیاز خود را حاضر کرده‌ایم."
5. نکات نحوی:
   • هنگامی که "حاضر" به عنوان صفت استفاده می‌شود، معمولاً به یک اسم متصل می‌شود و می‌تواند موصوف آن اسم باشد.
   • در زمان استناد به حالت های مختلف، به نوع زمان (گذشته، حال، آینده) توجه شود.

این نکات به درک بهتر مفهوم و کاربرد کلمه "حاضر" و نیز استفاده صحیح از آن در نوشتار و گفتار کمک می‌کند.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "حاضر" در جمله آورده‌ام:

1. من در جلسه امروز حاضر هستم.
2. او همیشه حاضر است که به دوستانش کمک کند.
3. لطفاً نام خود را در لیست حاضرین بنویسید.
4. حتما قبل از شروع کلاس حاضر شوید.
5. وقتی که معلم از او سوال کرد، او باconfidence حاضر جواب داد.

اگر مثال‌های بیشتری نیاز دارید یا سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!