حاضرغایب

کلمه "حاضرغایب" در زبان فارسی به عنوان یک واژه مرکب شناخته می‌شود و در بیشتر موارد به معنای شخصی است که هم در محافل عمومی حاضر است و هم از نظر ذهنی یا معنوی غایب. برای نوشتن صحیح و استفاده مناسب از این کلمه، باید به چند نکته توجه کرد:

1. نوشتن صحیح:

• "حاضرغایب" به صورت یک کلمه نوشته می‌شود و از دو قسمت "حاضر" و "غایب" تشکیل شده است. برای نوشتن آن باید دقت کنید که این دو واژه به هم پیوسته نوشته شوند.

2. مفهوم و استفاده:

• این واژه معمولاً به شیوه‌ای استعاری به کار می‌رود، به ویژه در ادبیات، فلسفه و تحلیل‌های اجتماعی. معمولاً به افرادی اشاره دارد که در یک مکان فیزیکی موجودند اما توجه یا احساساتشان به موضوع دیگری معطوف شده است.

3. نکات نگارشی:

• در متون رسمی و غیررسمی باید اطمینان حاصل کنید که درک معنای "حاضرغایب" برای خواننده روشن باشد. بهتر است در کنار استفاده از این کلمه، توضیحاتی کوتاه در مورد مفهوم آن ارائه دهید.
• در نوشتار، از این کلمه در جایگاه‌های مناسب استفاده کنید، مانند توصیف شخصیت‌ها یا شرح حالات روانی.

4. مثال‌ها:

• در جملات:
  • "او در جلسه حاضرغایب بود؛ ظاهراً جسمش آنجا بود اما ذهنش در جایی دیگر پرسه می‌زد."
  • "حاضرغایب‌هایی که در جمع‌ها دیده می‌شوند، گاهی بیشتر از غایبان تاثیرگذار هستند."

اگر در مورد قواعد خاصی یا موارد استفاده دیگر این کلمه سوال دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!

1. در کلاس درس، معلم از شاگردان خواست تا حاضرغایب را مشخص کنند، زیرا برخی از دانش‌آموزان غیبت داشتند.
2. در جلسه شرکت، مدیر حاضرغایب‌ها را بررسی کرد تا متوجه شود که چه کسانی در جلسه حضور نداشتند.
3. فراموش نکنید که برای ثبت نام، حتی اگر حاضرغایب هستید، باید فرم را پر کنید.
4. در مراسم، تعدادی از مهمانان به‌صورت حاضرغایب بودند و برخی از آنان به دلیل مشغله‌های کاری نتوانسته بودند حضور پیدا کنند.