کلمه "حواری" در زبان فارسی به معنای "یار و هم‌پیمان" و به طور خاص در بین مسلمانان به عنوان نام یکی از یاران حضرت عیسی (ع) استفاده می‌‌شود. در ادامه، به چند نکته در مورد قواعد نگارشی و دستوری این کلمه در زبان فارسی اشاره می‌کنم:

1. نحوه نوشتن: این کلمه با حروف "ح، و، ا، ر، ی" نوشته می‌شود و باید حتماً همه حروف به طور صحیح و به ترتیب به کار رود.

2. جمع‌سازی: برای جمع بستن این کلمه، می‌توان از "حواریون" استفاده کرد. این جمع به معنای جمع حواری‌ها یا یاران عیسی (ع) است.

3. نقش دستوری: "حواری" به عنوان اسم می‌تواند در جملات نقش‌های مختلفی مانند فاعل یا مفعول را ایفا کند.

4. جایگاه در جمله: کلمه "حواری" معمولاً پیش از فعل یا پس از آن قرار می‌گیرد، مثلاً "حواریان عیسی (ع) در کنار او بودند."

5. استفاده در متن: در متون مذهبی، تاریخی یا فرهنگی، به شایستگی می‌توان از این کلمه استفاده کرد و باید دقت شود که به درستی به مفهوم و کاربردش توجه شود.

6. علامت نگارشی: در صورت استفاده از این کلمه در جملات، توجه به قواعد نگارشی مانند فاصله‌گذاری، نقطه‌گذاری و استفاده از ویرگول و سایر علامات نگارشی نیز مهم است.

امیدوارم این نکات برای شما مفید باشد! اگر سوال دیگری درباره قواعد فارسی یا کلمات خاص دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم.

البته! در زیر چند مثال برای استفاده از کلمه "حواری" در جمله آورده‌ام:

1. حواریون در تاریخ مسیحیت نقش بسیار مهمی ایفا کردند.
2. او به عنوان یک حواری، به ترویج پیام صلح و محبت می‌پرداخت.
3. داستان‌های حواریون همیشه در کتاب‌های مذهبی نقل شده است.
4. وی در کودکی мечт می‌کرد که یکی از حواریون پیامبر شود.
5. حواریون در کنار پیامبر بهSpread spread message of ایشان کمک کردند.

امیدوارم این جملات برای شما مفید باشند!