کلمه "خارا" در زبان فارسی به معنای "سنگ" یا "سنگ سخت" به‌کار می‌رود و معمولاً در شعر و ادبیات استفاده می‌شود. چند نکته نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه عبارتند از:

1. استفاده در شعر: "خارا" بیشتر در اشعار کلاسیک فارسی مورد استفاده قرار می‌گیرد و ممکن است در متون نثر کمتر دیده شود.

2. نتیجه‌گیری معنایی: در بسیاری از متون، "خارا" به عنوان نماد استقامت و پایداری به‌کار می‌رود. این موضوع می‌تواند در نوشته‌ها و مقالات نیز مورد توجه قرار گیرد.

3. خط و اعراب‌گذاری: به‌عنوان یک اسم خاص، کلمه "خارا" نیاز به اعراب‌گذاری ندارد و به صورت "خارا" نوشته می‌شود.

4. مقام‌های دیگر: این کلمه می‌تواند به اسم‌های دیگر ترکیب شود، مثلاً در نام‌گذاری سنگ‌های مختلف.

5. قواعد دستوری: "خارا" به عنوان اسم، باید بر اساس قواعد صرف و نحو زبان فارسی، در جملات و عبارات به درستی استفاده شود.

اگر سوال خاصی درباره کاربرد یا معنای این کلمه دارید، خوشحال می‌شوم بیشتر راهنمایی کنم!

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "خارا" در جملات مختلف آورده‌ام:

1. در کنار رودخانه، سنگ‌های خارا به وفور یافت می‌شوند و منظره زیبایی به وجود آورده‌اند.
2. معماران از خارا به عنوان یکی از مصالح اصلی برای ساخت بناهای باستانی استفاده کرده‌اند.
3. در قله‌های کوهستانی، سنگ‌های خارا به دلیل استحکام و دوامشان، بیشتر دیده می‌شوند.
4. حکاکی‌های روی خارا نشان‌دهنده هنر و فرهنگ قدیم این سرزمین است.
5. در نمایشگاه سنگ‌های قیمتی، نمونه‌هایی از خارا با رنگ‌ها و بافت‌های مختلف به نمایش درآمده بود.

امیدوارم این جملات کمک‌کننده باشند!