کلمه "خدابیامرز" به عنوان یک واژه مرکب در زبان فارسی به معنای "خدا او را بیامرزد" به کار می‌رود و معمولاً برای یادآوری یک فرد مرحوم یا deceased به کار می‌رود. در استفاده از این واژه، به چند نکته نگارشی و قواعدی توجه کنید:

1. فاصله‌گذاری: "خدا" و "بیامرز" باید بدون فاصله نوشته شوند و به صورت یک واژه مرکب "خدابیامرز" ذکر شوند.

2. کاربرد: این واژه به طور معمول به عنوان صفت به کار می‌رود و معمولاً قبل از نام افراد مرحوم قرار می‌گیرد. مثل "خدابیامرز علی".

3. نحوه نوشتن: املای صحیح این کلمه "خدابیامرز" است و این املای صحیح باید در متون رسمی و غیررسمی رعایت شود.

4. نگارش در متون رسمی: در متون رسمی مانند مقالات، کتاب‌ها و یادنامه‌ها، به دلیل احترام به افراد مورد اشاره، استفاده از "خدابیامرز" برای افراد مرحوم رایج است.

5. عدم استفاده: در نوشته‌های علمی و رسمی، ممکن است به دلایل مختلفی از جمله حساسیت موضوع، از به کار بردن این واژه خودداری شود. در این صورت، بهتر است از اصطلاحات عمومی‌تر یا دیگر عبارات مناسب استفاده شود.

با رعایت این قواعد می‌توانید به طور مؤثر و محترمانه از کلمه "خدابیامرز" در متون مختلف استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "خدابیامرز" در جمله آورده شده است:

1. یاد و خاطره‌ی خدابیامرز پدربزرگ همیشه در دل ما زنده است.
2. هر بار که به خانه‌ی قدیمی می‌رسم، خاطرات خدابیامرز مادرم را به یاد می‌آورم.
3. فیلمی که در مورد زندگی خدابیامرز استاد خسروی ساخته شده، مورد توجه بسیاری قرار گرفت.
4. دوستانم همیشه از شوخی‌های خدابیامرز فرهاد یاد می‌کنند و می‌خندند.
5. در مراسم یادبود خدابیامرز، همه به اشتراک تجربیات و خاطرات خود پرداختند.

امیدوارم این مثال‌ها برای شما مفید باشند!