کلمه "خرقه‌پوش" در زبان فارسی به معنای کسی است که خرقه (لباسی از پشم که معمولاً در بین صوفیان و گوشه‌نشینان استفاده می‌شود) به تن دارد. برای نگارش صحیح و رعایت قواعد فارسی و نگارشی در مورد این کلمه، نکات زیر را مد نظر داشته باشید:

1. نقطه‌گذاری: وقتی کلمه "خرقه‌پوش" در یک جمله استفاده می‌شود، باید به قواعد نقطه‌گذاری توجه کرد. برای مثال:

   • "او یک خرقه‌پوش داناست."

2. همنوایی و هماهنگی معنا: این کلمه معمولاً به صورت وصفی به کار می‌رود و با کلمات دیگر که وصفی از شخصیت یا ویژگی‌های فرد است، هماهنگ می‌شود.

3. پیشوند و پسوند: در فارسی، برخی کلمات ممکن است با پسوندها یا پیشوندهای خاص تغییر کنند. "خرقه‌پوش" به عنوان یک صفت ترکیبی به کار می‌رود و از دو قسمت "خرقه" و "پوش" تشکیل شده است.

4. نکته‌های بینام‌نویسی: گاهی ممکن است برای واضح‌تر کردن معنی یا رسم‌الخط، از کلمه "خرقه پوش" (بدون خط تیره) نیز استفاده شود، اما استفاده از خط تیره صحیح‌تر است.

5. توجه به تلفظ و لهجه: در برخی لهجه‌ها یا گویش‌ها، ممکن است تلفظ کلمه متفاوت باشد. برای نگارش رسمی و ادبی، باید به تلفظ معیار فارسی پایبند بود.

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی از کلمه "خرقه‌پوش" در نوشتار و نگارش خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "خرقه‌پوش" در جمله آورده شده است:

1. در بازار قدیمی، مردی خرقه‌پوش نشسته بود و به نواختن ساز مشغول بود.
2. در این مراسم خاص، بزرگان محله با لباس‌های سنتی و خرقه‌پوش ظاهر شدند.
3. داستان‌های قدیمی درباره خرقه‌پوشان عارف و زاهد همیشه دلنشین بوده است.
4. او یک خرقه‌پوش را دید که در حال دعا کردن در گوشه‌ای از پارک نشسته بود.
5. در کتاب تاریخ عرفان ایران، به زندگی و شخصیت خرقه‌پوشان بزرگ اشاره شده است.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!