خلوت‌نشین

کلمه «خلوت‌نشین» به صورت ترکیبی از دو بخش «خلوت» و «نشین» ساخته شده است. در اینجا نکات مربوط به قواعد فارسی و نگارشی این کلمه را بررسی می‌کنیم:

1. تجزیه و تحلیل:

   • «خلوت» به معنای جایی است که در آن شلوغی و ازدحام وجود نداشته باشد، و می‌تواند به معنای تنهایی یا جدایی از دیگران نیز باشد.
   • «نشین» به معنای کسی است که در جایی نشسته یا زندگی می‌کند.

2. خط جدایی:

   • در ترکیب‌های فارسی، معمولاً از خط تیره (-) برای جداسازی بخش‌ها استفاده می‌شود. در این مورد «خلوت‌نشین» با خط تیره نوشته می‌شود.

3. معنی کلمه:

   • «خلوت‌نشین» به معنای کسی است که به خلوت و تنهایی راغب است یا در مکانی ساکت و آرام زندگی می‌کند. این کلمه می‌تواند بار معنایی مثبت یا منفی داشته باشد، بسته به سیاق و متن.

4. استفاده در جمله:

   • «او همیشه یک خلوت‌نشین بوده و از شلوغی دوری می‌کند.»
5. نگارش صحیح:
   • نوشتن این کلمه به صورت «خلوت نشین» نادرست است و باید به شکل «خلوت‌نشین» نوشته شود.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه «خلوت‌نشین» به درستی استفاده کنید.

در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "خلوت‌نشین" در جمله آورده شده است:

1. او همیشه در باغ خلوت‌نشین خود، با کتاب‌هایش به تفکر می‌پردازد.
2. خلوت‌نشینان شهر، جایی را برای دوری از شلوغی و استراحت پیدا کرده‌اند.
3. اینجا محل خلوت‌نشین من است، جایی که می‌توانم به تنهایی با افکارم روبرو شوم.
4. در دوران بازنشستگی، او تصمیم گرفت یک خلوت‌نشین ساده در کنار دریا بسازد.
5. خلوت‌نشینان عاشق طبیعت، هر هفته به کوه‌ها می‌روند تا از آرامش آن بهره‌مند شوند.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، لطفاً بفرمایید!