خناجر

کلمه "خناجر" در زبان فارسی به معنای "چاقو" یا "دسته‌تیغ‌های تیز" است و معمولاً به صورت جمع استفاده می‌شود. در زیر به چند نکته نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نقطه‌گذاری: اگر کلمه "خناجر" در جمله‌ای به کار رود، باید به قواعد نقطه‌گذاری توجه کنید. مثلاً:

   • "او خناجر را در دست داشت."

2. جنس کلمه: "خناجر" یک اسم جمع است و به یاد داشته باشید که این کلمه معمولاً به معنی ابزارهای تیز و برنده اشاره دارد.

3. وابسته‌ها: این کلمه می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول، یا مضاف‌الیه در جملات مختلف به کار رود. به عنوان مثال:

   • "خناجر تیز بودند." (فاعل)
   • "او خناجر را به او داد." (مفعول)
   • "دسته خناجر را روی میز گذاشت." (مضاف‌الیه)

4. صرف و نحو: این کلمه در ترکیب با صفات و قیدها می‌تواند جملات توصیفی ایجاد کند:

   • "خناجر تیز و براق هستند."
   • "او با احتیاط با خناجر کار می‌کند."
5. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه به صورت "خَناجر" است، با تأکید بر "خَ".

توجه به این نکات می‌تواند به بهبود نگارش و فهم دقیق‌تر این کلمه کمک کند. اگر سوال خاصی در مورد استفاده یا معانی دیگر آن دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم.

1. در فیلم، شخصیت اصلی با خنجر قدیمی‌اش به نبرد می‌پرداخت.
2. خنجرهای تزیینی روی دیوار به زیبایی خانه اضافه کرده‌اند.
3. او با یک خنجر تیز و برنده، میوه‌ها را به راحتی برش می‌زد.