خوب‌رو

کلمه "خوب‌رو" در زبان فارسی به معنای "خوش‌چهره" یا "زیبا" به کار می‌رود و از ترکیب "خوب" و "رو" تشکیل شده است. در نگارش و استفاده از این کلمه، برخی نکات نگارشی و دستوری رعایت می‌شود:

1. نوشتن با خط گیومه: چون "خوب" صفت و "رو" اسم است، در مواردی که این ترکیب به عنوان یک صفت استفاده می‌شود، معمولاً نیازی به استفاده از خط گیومه نیست. مثلاً: "او یک دختر خوب‌رو است."

2. فاصله‌گذاری: بین "خوب" و "رو" باید نوشتن به صورت چسبیده باشد و از فاصله استفاده نشود.

3. نکات معنایی: در متون رسمی و ادبی، بهتر است توجه شود که این کلمه به چه معنا و با چه مقصودی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در متن‌های جدی‌تر، ممکن است معادل‌های رسمی‌تری مانند "زیبا" یا "خوش‌چهره" نیز به کار رود.

4. توجه به سیاق و بافت متن: این کلمه ممکن است بسته به بافت و نوع نوشتار (رسمی، غیررسمی، ادبی) کاربردهای متفاوتی داشته باشد.

5. صرف و نحو: این کلمه به عنوان صفت در جملات فارسی به کار می‌رود، بنابراین باید به ضمایر و فعل‌های جملات متناسب با آن دقت شود.

به طور کلی، "خوب‌رو" را می‌توان صفتی توصیفی در نظر گرفت که در توصیف ظاهر یا زیبایی افراد به کار می‌رود.

1. دوست من همیشه در مهمانی‌ها با لباس‌های زیبا و رفتار خوب‌رو ظاهر می‌شود.
2. او به خاطر برخورد خوب‌رو و محبت‌آمیزش، هرکسی را به خود جذب می‌کند.
3. در دنیای امروز، داشتن یک شخصیت خوب‌رو می‌تواند در روابط اجتماعی بسیار تأثیرگذار باشد.