خوش‌اقبال

کلمه "خوش‌اقبال" ترکیبی از "خوش" و "اقبال" است و در فارسی به معنای فردی است که اقبال نیکو دارد یا خوش‌شانس است. برای استفاده صحیح از این کلمه در نوشتار فارسی، چند نکته نگارشی و قواعدی وجود دارد:

1. نقطه‌گذاری: کلمه "خوش‌اقبال" به صورت چسبیده و بدون فاصله نوشته می‌شود. در این کلمه، علامت "تَفخیم" (‌) که در اینجا حاکی از ترکیب است، باید کاملاً حفظ شود. بنابراین صحیح است که آن را به صورت "خوش‌اقبال" بنویسید.

2. استفاده در جمله: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت در جملات استفاده شود. به‌عنوان مثال:

   • "او فردی خوش‌اقبال است و همیشه در کارهایش موفق می‌شود."

3. جنس و عدد: "خوش‌اقبال" به عنوان صفت، می‌تواند در مورد افراد مذکر و مؤنث به کار رود و به‌صورت جمع نیز به کار می‌رود.

   • "آن‌ها افرادی خوش‌اقبال هستند."
4. نوشتار صحیح: در نوشتار رسمی و ادبی، بهتر است از سبک‌های صحیح نگارشی پیروی کنید. "خوش‌اقبال" به عنوان یک ترکیب، در متون نوشتاری به‌خصوص در آثار ادبی و علمی مناسب است.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "خوش‌اقبال" به‌درستی در نگارش‌های خود استفاده کنید.

البته! در زیر چند مثال برای استفاده از کلمه "خوش‌اقبال" در جمله آورده شده است:

1. او با تلاش و پشتکار خود، در زندگی همیشه خوش‌اقبال بوده است.
2. به نظر می‌رسد این روز برای او خوش‌اقبال بوده، زیرا همه چیز بر وفق مرادش پیش می‌رود.
3. ما در تصمیم‌گیری‌های خود امیدواریم که خوش‌اقبال باشیم و به نتیجه‌های خوبی برسیم.
4. او به خاطر حسن همجواری و روحیه مثبتش، در جامعه‌ای خوش‌اقبال شناخته می‌شود.
5. اگرچه در زندگی چالش‌هایی بوده، اما او همیشه با خوش‌اقبالی از آن‌ها عبور کرده است.

امیدوارم این جملات مفید باشند!