دائم‌الخمر

کلمه "دائم‌الخمر" به معنای کسی است که دائماً الکل می‌نوشد. برای نوشتن و استفاده صحیح از این کلمه، چند نکته قواعدی و نگارشی وجود دارد:

1. نویسه‌نویسی: این کلمه به صورت جداگانه و با استفاده از خط تیره نوشته می‌شود: "دائم‌الخمر".

2. تلفظ: این کلمه عمدتاً به صورت "دائم‌الخمر" تلفظ می‌شود و هر دو بخش آن باید به درستی ادا شود.

3. معنی و مفهوم: این کلمه به طور کلی به افرادی اطلاق می‌شود که به نوشیدن الکل عادت دارند؛ بنابراین ممکن است در متن‌های ادبی یا اجتماعی به کار رود.

4. نحوه استفاده: لازم است در استفاده از "دائم‌الخمر"، به بافت متن توجه کرد تا بار معنایی و احساسی آن مناسب با متن باشد. این کلمه می‌تواند در قالب توصیف شخصیت‌ها، نقد اجتماعی یا مباحث فرهنگی به کار رود.

5. ترکیب با سایر کلمات: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت به کار برود؛ مثلاً "شخص دائم‌الخمر"، "حالت دائم‌الخمر" و غیره.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "دائم‌الخمر" به درستی و به طور مؤثر در نوشتارهای خود استفاده کنید.

چند مثال برای کلمه "دائم‌الخمر" در جمله:

1. او به عنوان یک دائم‌الخمر شناخته می‌شد و هیچ‌گاه از مشروبات الکلی دور نمی‌شد.
2. زندگی دائم‌الخمرها پر از مشکلات و چالش‌های اجتماعی و خانوادگی است.
3. دوستانش به او توصیه کردند که از عادات دائم‌الخمر خود دست بردارد و به سلامتی‌اش اهمیت بیشتری بدهد.
4. داستان‌های قدیمی درباره دائم‌الخمرها همیشه حاوی درس‌های عبرت‌آموزی بوده‌اند.
5. او با وجود اینکه دائم‌الخمر بود، تلاش می‌کرد به عنوان یک هنرمند موفق در جامعه شناخته شود.