دادور

کلمه "دادور" در زبان فارسی به معنای کسی است که داد (عدالت) را برقرار می‌کند یا میانجیگری می‌کند. این کلمه ممکن است در متون قانونی، ادبیات و یا گفتگوهای عامیانه مورد استفاده قرار بگیرد. برای نوشتن و به کار بردن این کلمه، رعایت نکات زیر می‌تواند مفید باشد:

1. نقطه گذاری: اگر "دادور" بخشی از جمله باشد، باید به قواعد نقطه‌گذاری توجه کرد. مثلاً اگر جمله‌ای به این شکل باشد: "او یک دادور منصف است"، نقطه در انتهای جمله صحیح است.

2. استفاده از الفاظ مرتبط: "دادور" معمولاً در کنار کلمات و عبارات مرتبط با عدالت و قضاوت به کار می‌رود. مانند "دادور عدالت‌طلب" یا "دادور مستقل".

3. غلط‌های متداول: توجه داشته باشید که برخی افراد ممکن است این کلمه را نادرست بنویسند یا به اشتباه به کار ببرند، بنابراین باید دقت کنید که در زمینه مناسب و به درستی استفاده شود.

4. قواعد صرف و نحو: در زمان استفاده از این کلمه، باید از لحاظ دستوری در ساختار جمله دقت کنید. مثلاً "او یک دادور است" و "شما دادوری با تجربه هستید".

5. آوای کلمه: این کلمه از دو بخش "داد" و "ور" تشکیل شده است. "داد" به معنای عدالت و "ور" به معنای کسی که عمل یا وظیفه‌ای را انجام می‌دهد. بنابراین، در بحث‌های مربوط به عدالت و قضا می‌توان به کار رفت.

به طور کلی، بهتر است در نوشتار خود به دقت و وضوح توجه داشته باشید و سعی کنید این کلمه را در جملات و متن‌های مرتبط با مفهوم عدالت و قضاوت استفاده کنید.

1. دادور جدیدی که به دادگاه منصوب شده است، توانایی بالایی در حل مسائل حقوقی دارد.
2. وکیل دادور از حقوق موکلان خود به شدت دفاع کرده و در مراحل دادرسی به خوبی عمل کرد.
3. در جلسه امروز دادگاه، دادور با دقت به اظهارات طرفین گوش داد و سوالات مهمی مطرح کرد.